μίμνων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mím.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmim.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmim.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmim.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmim.non/

Participle

μίμνων • (mímnōn) m (feminine μίμνουσᾰ, neuter μίμνον); first/third declension

present active participle of μίμνω (mímnō)

Declension

First and third declension of μίμνων; μίμνουσᾰ; μίμνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μίμνων mímnōn	μίμνουσᾰ mímnousa	μίμνον mímnon	μίμνοντε mímnonte	μιμνούσᾱ mimnoúsā	μίμνοντε mímnonte	μίμνοντες mímnontes	μίμνουσαι mímnousai	μίμνοντᾰ mímnonta
Genitive	μίμνοντος mímnontos	μιμνούσης mimnoúsēs	μίμνοντος mímnontos	μιμνόντοιν mimnóntoin	μιμνούσαιν mimnoúsain	μιμνόντοιν mimnóntoin	μιμνόντων mimnóntōn	μιμνουσῶν mimnousôn	μιμνόντων mimnóntōn
Dative	μίμνοντῐ mímnonti	μιμνούσῃ mimnoúsēi	μίμνοντῐ mímnonti	μιμνόντοιν mimnóntoin	μιμνούσαιν mimnoúsain	μιμνόντοιν mimnóntoin	μίμνουσῐ / μίμνουσῐν mímnousi(n)	μιμνούσαις mimnoúsais	μίμνουσῐ / μίμνουσῐν mímnousi(n)
Accusative	μίμνοντᾰ mímnonta	μίμνουσᾰν mímnousan	μίμνον mímnon	μίμνοντε mímnonte	μιμνούσᾱ mimnoúsā	μίμνοντε mímnonte	μίμνοντᾰς mímnontas	μιμνούσᾱς mimnoúsās	μίμνοντᾰ mímnonta
Vocative	μίμνων mímnōn	μίμνουσᾰ mímnousa	μίμνον mímnon	μίμνοντε mímnonte	μιμνούσᾱ mimnoúsā	μίμνοντε mímnonte	μίμνοντες mímnontes	μίμνουσαι mímnousai	μίμνοντᾰ mímnonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μιμνόντως mimnóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.