μαλακόλαλος

Ancient Greek

Etymology

From μᾰλᾰκός (malakós, “soft; effeminate”) +‎ λᾰλέω (laléō, “to talk, chat”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.la.kó.la.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.laˈko.la.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.laˈko.la.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.laˈko.la.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.laˈko.la.los/

Adjective

μᾰλᾰκόλᾰλος • (malakólalos) m or f (neuter μᾰλᾰκόλᾰλον); second declension

speaking effeminately

Inflection

Second declension of μᾰλᾰκόλᾰλος; μᾰλᾰκόλᾰλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μᾰλᾰκόλᾰλος malakólalos	μᾰλᾰκόλᾰλον malakólalon	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκόλᾰλοι malakólaloi	μᾰλᾰκόλᾰλᾰ malakólala
Genitive	μᾰλᾰκολᾰ́λου malakolálou	μᾰλᾰκολᾰ́λου malakolálou	μᾰλᾰκολᾰ́λοιν malakoláloin	μᾰλᾰκολᾰ́λοιν malakoláloin	μᾰλᾰκολᾰ́λων malakolálōn	μᾰλᾰκολᾰ́λων malakolálōn
Dative	μᾰλᾰκολᾰ́λῳ malakolálōi	μᾰλᾰκολᾰ́λῳ malakolálōi	μᾰλᾰκολᾰ́λοιν malakoláloin	μᾰλᾰκολᾰ́λοιν malakoláloin	μᾰλᾰκολᾰ́λοις malakolálois	μᾰλᾰκολᾰ́λοις malakolálois
Accusative	μᾰλᾰκόλᾰλον malakólalon	μᾰλᾰκόλᾰλον malakólalon	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκολᾰ́λους malakolálous	μᾰλᾰκόλᾰλᾰ malakólala
Vocative	μᾰλᾰκόλᾰλε malakólale	μᾰλᾰκόλᾰλον malakólalon	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκολᾰ́λω malakolálō	μᾰλᾰκόλᾰλοι malakólaloi	μᾰλᾰκόλᾰλᾰ malakólala
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μᾰλᾰκολᾰ́λως malakolálōs		μᾰλᾰκολᾰλώτερος malakolalṓteros		μᾰλᾰκολᾰλώτᾰτος malakolalṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.