μαρτυρημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of μαρτυρούμαι (martyroúmai) and μαρτυριέμαι (martyriémai), passive forms of μαρτυρώ and μαρτυράω respectively.
Pronunciation
- IPA(key): /maɾ.ti.ɾiˈme.nos/
- Hyphenation: μαρ‧τυ‧ρη‧μέ‧νος
Participle
μαρτυρημένος • (martyriménos) m (feminine μαρτυρημένη, neuter μαρτυρημένο)
Declension
Declension of μαρτυρημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μαρτυρημένος • | μαρτυρημένη • | μαρτυρημένο • | μαρτυρημένοι • | μαρτυρημένες • | μαρτυρημένα • |
| genitive | μαρτυρημένου • | μαρτυρημένης • | μαρτυρημένου • | μαρτυρημένων • | μαρτυρημένων • | μαρτυρημένων • |
| accusative | μαρτυρημένο • | μαρτυρημένη • | μαρτυρημένο • | μαρτυρημένους • | μαρτυρημένες • | μαρτυρημένα • |
| vocative | μαρτυρημένε • | μαρτυρημένη • | μαρτυρημένο • | μαρτυρημένοι • | μαρτυρημένες • | μαρτυρημένα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.