μελετημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of μελετιέμαι (meletiémai) & μελετώμαι (meletómai), passive voices of μελετάω / μελετώ (“I study”).
Pronunciation
- IPA(key): /me.le.tiˈme.nos/
- Hyphenation: με‧λε‧τη‧μέ‧νος
Participle
μελετημένος • (meletiménos) m (feminine μελετημένη, neuter μελετημένο)
- studied, well prepared
Declension
Declension of μελετημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μελετημένος • | μελετημένη • | μελετημένο • | μελετημένοι • | μελετημένες • | μελετημένα • |
| genitive | μελετημένου • | μελετημένης • | μελετημένου • | μελετημένων • | μελετημένων • | μελετημένων • |
| accusative | μελετημένο • | μελετημένη • | μελετημένο • | μελετημένους • | μελετημένες • | μελετημένα • |
| vocative | μελετημένε • | μελετημένη • | μελετημένο • | μελετημένοι • | μελετημένες • | μελετημένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μελετημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μελετημένος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.