νικημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of νικιέμαι (nikiémai), passive voice of active νικάω/νικώ (“I win, I prevail”).

Pronunciation

IPA^(key): /ni.ciˈme.nos/
Hyphenation: νι‧κη‧μέ‧νος

Participle

νικημένος • (nikiménos) m (feminine νικημένη, neuter νικημένο)

defeated

Declension

Declension of νικημένος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	νικημένος •	νικημένη •	νικημένο •	νικημένοι •	νικημένες •	νικημένα •
genitive	νικημένου •	νικημένης •	νικημένου •	νικημένων •	νικημένων •	νικημένων •
accusative	νικημένο •	νικημένη •	νικημένο •	νικημένους •	νικημένες •	νικημένα •
vocative	νικημένε •	νικημένη •	νικημένο •	νικημένοι •	νικημένες •	νικημένα •

Synonyms

χαμένος (chaménos, participle)

Antonyms

νικητής m (nikitís, “winner, victorious”), νικήτρια f (nikítria)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.