ξυνάγω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.ná.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈna.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈna.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈna.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈna.ɣo/

Verb

ξυνάγω • (xunágō)

Old Attic form of συνάγω (sunágō)

Inflection

Present: ξῠνᾰ́γω, ξῠνᾰ́γομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰ́γω	ξῠνᾰ́γεις	ξῠνᾰ́γει	ξῠνᾰ́γετον	ξῠνᾰ́γετον	ξῠνᾰ́γομεν	ξῠνᾰ́γετε	ξῠνᾰ́γουσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνᾰ́γω	ξῠνᾰ́γῃς	ξῠνᾰ́γῃ	ξῠνᾰ́γητον	ξῠνᾰ́γητον	ξῠνᾰ́γωμεν	ξῠνᾰ́γητε	ξῠνᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰ́γοιμῐ	ξῠνᾰ́γοις	ξῠνᾰ́γοι	ξῠνᾰ́γοιτον	ξῠνᾰγοίτην	ξῠνᾰ́γοιμεν	ξῠνᾰ́γοιτε	ξῠνᾰ́γοιεν
	imperative		ξῠ́νᾰγε	ξῠνᾰγέτω	ξῠνᾰ́γετον	ξῠνᾰγέτων		ξῠνᾰ́γετε	ξῠνᾰγόντων
middle/ passive	indicative	ξῠνᾰ́γομαι	ξῠνᾰ́γῃ, ξῠνᾰ́γει	ξῠνᾰ́γεται	ξῠνᾰ́γεσθον	ξῠνᾰ́γεσθον	ξῠνᾰγόμεθᾰ	ξῠνᾰ́γεσθε	ξῠνᾰ́γονται
	subjunctive	ξῠνᾰ́γωμαι	ξῠνᾰ́γῃ	ξῠνᾰ́γηται	ξῠνᾰ́γησθον	ξῠνᾰ́γησθον	ξῠνᾰγώμεθᾰ	ξῠνᾰ́γησθε	ξῠνᾰ́γωνται
	optative	ξῠνᾰγοίμην	ξῠνᾰ́γοιο	ξῠνᾰ́γοιτο	ξῠνᾰ́γοισθον	ξῠνᾰγοίσθην	ξῠνᾰγοίμεθᾰ	ξῠνᾰ́γοισθε	ξῠνᾰ́γοιντο
	imperative		ξῠνᾰ́γου	ξῠνᾰγέσθω	ξῠνᾰ́γεσθον	ξῠνᾰγέσθων		ξῠνᾰ́γεσθε	ξῠνᾰγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνᾰ́γειν				ξῠνᾰ́γεσθαι
participle	m	ξῠνᾰ́γων				ξῠνᾰγόμενος
	f	ξῠνᾰ́γουσᾰ				ξῠνᾰγομένη
	n	ξῠνᾰ́γον				ξῠνᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ξῠ́νηγον, ξῠνηγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηγον	ξῠ́νηγες	ξῠ́νηγε(ν)	ξῠνήγετον	ξῠνηγέτην	ξῠνήγομεν	ξῠνήγετε	ξῠ́νηγον
middle/ passive	indicative	ξῠνηγόμην	ξῠνήγου	ξῠνήγετο	ξῠνήγεσθον	ξῠνηγέσθην	ξῠνηγόμεθᾰ	ξῠνήγεσθε	ξῠνήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ξῠνάξω, ξῠνάξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνάξω	ξῠνάξεις	ξῠνάξει	ξῠνάξετον	ξῠνάξετον	ξῠνάξομεν	ξῠνάξετε	ξῠνάξουσῐ(ν)
active	optative	ξῠνάξοιμῐ	ξῠνάξοις	ξῠνάξοι	ξῠνάξοιτον	ξῠναξοίτην	ξῠνάξοιμεν	ξῠνάξοιτε	ξῠνάξοιεν
middle	indicative	ξῠνάξομαι	ξῠνάξῃ, ξῠνάξει	ξῠνάξεται	ξῠνάξεσθον	ξῠνάξεσθον	ξῠναξόμεθᾰ	ξῠνάξεσθε	ξῠνάξονται
middle	optative	ξῠναξοίμην	ξῠνάξοιο	ξῠνάξοιτο	ξῠνάξοισθον	ξῠναξοίσθην	ξῠναξοίμεθᾰ	ξῠνάξοισθε	ξῠνάξοιντο
		active			middle
infinitive		ξῠνάξειν			ξῠνάξεσθαι
participle	m	ξῠνάξων			ξῠναξόμενος
	f	ξῠνάξουσᾰ			ξῠναξομένη
	n	ξῠνᾶξον			ξῠναξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ξῠ́νηξᾰ, ξῠνηξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηξᾰ	ξῠ́νηξᾰς	ξῠ́νηξε(ν)	ξῠνήξᾰτον	ξῠνηξᾰ́την	ξῠνήξᾰμεν	ξῠνήξᾰτε	ξῠ́νηξᾰν
	subjunctive	ξῠνάξω	ξῠνάξῃς	ξῠνάξῃ	ξῠνάξητον	ξῠνάξητον	ξῠνάξωμεν	ξῠνάξητε	ξῠνάξωσῐ(ν)
	optative	ξῠνάξαιμῐ	ξῠνάξειᾰς, ξῠνάξαις	ξῠνάξειε(ν), ξῠνάξαι	ξῠνάξαιτον	ξῠναξαίτην	ξῠνάξαιμεν	ξῠνάξαιτε	ξῠνάξειᾰν, ξῠνάξαιεν
	imperative		ξῠ́ναξον	ξῠναξᾰ́τω	ξῠνάξᾰτον	ξῠναξᾰ́των		ξῠνάξᾰτε	ξῠναξᾰ́ντων
middle	indicative	ξῠνηξᾰ́μην	ξῠνήξω	ξῠνήξᾰτο	ξῠνήξᾰσθον	ξῠνηξᾰ́σθην	ξῠνηξᾰ́μεθᾰ	ξῠνήξᾰσθε	ξῠνήξᾰντο
	subjunctive	ξῠνάξωμαι	ξῠνάξῃ	ξῠνάξηται	ξῠνάξησθον	ξῠνάξησθον	ξῠναξώμεθᾰ	ξῠνάξησθε	ξῠνάξωνται
	optative	ξῠναξαίμην	ξῠνάξαιο	ξῠνάξαιτο	ξῠνάξαισθον	ξῠναξαίσθην	ξῠναξαίμεθᾰ	ξῠνάξαισθε	ξῠνάξαιντο
	imperative		ξῠ́ναξαι	ξῠναξᾰ́σθω	ξῠνάξᾰσθον	ξῠναξᾰ́σθων		ξῠνάξᾰσθε	ξῠναξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ξῠνᾶξαι			ξῠνάξᾰσθαι
participle	m	ξῠνάξᾱς			ξῠναξᾰ́μενος
	f	ξῠνάξᾱσᾰ			ξῠναξᾰμένη
	n	ξῠνᾶξᾰν			ξῠναξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ξῠνήγᾰγον, ξῠνηγᾰγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνήγᾰγον	ξῠνήγᾰγες	ξῠνήγᾰγε(ν)	ξῠνηγᾰ́γετον	ξῠνηγᾰγέτην	ξῠνηγᾰ́γομεν	ξῠνηγᾰ́γετε	ξῠνήγᾰγον
	subjunctive	ξῠνᾰγᾰ́γω	ξῠνᾰγᾰ́γῃς	ξῠνᾰγᾰ́γῃ	ξῠνᾰγᾰ́γητον	ξῠνᾰγᾰ́γητον	ξῠνᾰγᾰ́γωμεν	ξῠνᾰγᾰ́γητε	ξῠνᾰγᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰγᾰ́γοιμῐ	ξῠνᾰγᾰ́γοις	ξῠνᾰγᾰ́γοι	ξῠνᾰγᾰ́γοιτον	ξῠνᾰγᾰγοίτην	ξῠνᾰγᾰ́γοιμεν	ξῠνᾰγᾰ́γοιτε	ξῠνᾰγᾰ́γοιεν
	imperative		ξῠνᾰ́γᾰγε	ξῠνᾰγᾰγέτω	ξῠνᾰγᾰ́γετον	ξῠνᾰγᾰγέτων		ξῠνᾰγᾰ́γετε	ξῠνᾰγᾰγόντων
middle	indicative	ξῠνηγᾰγόμην	ξῠνηγᾰ́γου	ξῠνηγᾰ́γετο	ξῠνηγᾰ́γεσθον	ξῠνηγᾰγέσθην	ξῠνηγᾰγόμεθᾰ	ξῠνηγᾰ́γεσθε	ξῠνηγᾰ́γοντο
	subjunctive	ξῠνᾰγᾰ́γωμαι	ξῠνᾰγᾰ́γῃ	ξῠνᾰγᾰ́γηται	ξῠνᾰγᾰ́γησθον	ξῠνᾰγᾰ́γησθον	ξῠνᾰγᾰγώμεθᾰ	ξῠνᾰγᾰ́γησθε	ξῠνᾰγᾰ́γωνται
	optative	ξῠνᾰγᾰγοίμην	ξῠνᾰγᾰ́γοιο	ξῠνᾰγᾰ́γοιτο	ξῠνᾰγᾰ́γοισθον	ξῠνᾰγᾰγοίσθην	ξῠνᾰγᾰγοίμεθᾰ	ξῠνᾰγᾰ́γοισθε	ξῠνᾰγᾰ́γοιντο
	imperative		ξῠνᾰγᾰγοῦ	ξῠνᾰγᾰγέσθω	ξῠνᾰγᾰ́γεσθον	ξῠνᾰγᾰγέσθων		ξῠνᾰγᾰ́γεσθε	ξῠνᾰγᾰγέσθων
		active			middle
infinitive		ξῠνᾰγᾰγεῖν			ξῠνᾰγᾰγέσθαι
participle	m	ξῠνᾰγᾰγών			ξῠνᾰγᾰγόμενος
	f	ξῠνᾰγᾰγοῦσᾰ			ξῠνᾰγᾰγομένη
	n	ξῠνᾰγᾰγόν			ξῠνᾰγᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ξῠ́νηχᾰ, ξῠ́νημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηχᾰ	ξῠ́νηχᾰς	ξῠ́νηχε(ν)	ξῠνήχᾰτον	ξῠνήχᾰτον	ξῠνήχᾰμεν	ξῠνήχᾰτε	ξῠνήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνήχω	ξῠνήχῃς	ξῠνήχῃ	ξῠνήχητον	ξῠνήχητον	ξῠνήχωμεν	ξῠνήχητε	ξῠνήχωσῐ(ν)
	optative	ξῠνήχοιμῐ, ξῠνηχοίην	ξῠνήχοις, ξῠνηχοίης	ξῠνήχοι, ξῠνηχοίη	ξῠνήχοιτον	ξῠνηχοίτην	ξῠνήχοιμεν	ξῠνήχοιτε	ξῠνήχοιεν
	imperative		ξῠ́νηχε	ξῠνηχέτω	ξῠνήχετον	ξῠνηχέτων		ξῠνήχετε	ξῠνηχόντων
middle/ passive	indicative	ξῠ́νημαι	ξῠ́νησαι	ξῠ́νηται	ξῠ́νησθον	ξῠ́νησθον	ξῠνήμεθᾰ	ξῠ́νησθε	ξῠ́νηνται
	subjunctive	ξῠνημένος ὦ	ξῠνημένος ᾖς	ξῠνημένος ᾖ	ξῠνημένω ἦτον	ξῠνημένω ἦτον	ξῠνημένοι ὦμεν	ξῠνημένοι ἦτε	ξῠνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ξῠνημένος εἴην	ξῠνημένος εἴης	ξῠνημένος εἴη	ξῠνημένω εἴητον/εἶτον	ξῠνημένω εἰήτην/εἴτην	ξῠνημένοι εἴημεν/εἶμεν	ξῠνημένοι εἴητε/εἶτε	ξῠνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ξῠ́νησο	ξῠνήσθω	ξῠ́νησθον	ξῠνήσθων		ξῠ́νησθε	ξῠνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνηχέναι				ξῠνῆσθαι
participle	m	ξῠνηχώς				ξῠνημένος
	f	ξῠνηχυῖᾰ				ξῠνημένη
	n	ξῠνηχός				ξῠνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ξῠνᾰγήοχᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰγήοχᾰ	ξῠνᾰγήοχᾰς	ξῠνᾰγήοχε(ν)	ξῠνᾰγηόχᾰτον	ξῠνᾰγηόχᾰτον	ξῠνᾰγηόχᾰμεν	ξῠνᾰγηόχᾰτε	ξῠνᾰγηόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνᾰγηόχω	ξῠνᾰγηόχῃς	ξῠνᾰγηόχῃ	ξῠνᾰγηόχητον	ξῠνᾰγηόχητον	ξῠνᾰγηόχωμεν	ξῠνᾰγηόχητε	ξῠνᾰγηόχωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰγηόχοιμῐ, ξῠνᾰγηοχοίην	ξῠνᾰγηόχοις, ξῠνᾰγηοχοίης	ξῠνᾰγηόχοι, ξῠνᾰγηοχοίη	ξῠνᾰγηόχοιτον	ξῠνᾰγηοχοίτην	ξῠνᾰγηόχοιμεν	ξῠνᾰγηόχοιτε	ξῠνᾰγηόχοιεν
	imperative		ξῠνᾰγήοχε	ξῠνᾰγηοχέτω	ξῠνᾰγηόχετον	ξῠνᾰγηοχέτων		ξῠνᾰγηόχετε	ξῠνᾰγηοχόντων
		active
infinitive		ξῠνᾰγηοχέναι
participle	m	ξῠνᾰγηοχώς
	f	ξῠνᾰγηοχυῖᾰ
	n	ξῠνᾰγηοχός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.