ολομόναχος
Greek
Adjective
ολομόναχος • (olomónachos) m (feminine ολομόναχη, neuter ολομόναχο)
- (intensive adjective) completely alone, isolated
- Synonym: απομόναχος (apomónachos)
Declension
Declension of ολομόναχος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ολομόναχος • | ολομόναχη • | ολομόναχο • | ολομόναχοι • | ολομόναχες • | ολομόναχα • |
| genitive | ολομόναχου • | ολομόναχης • | ολομόναχου • | ολομόναχων • | ολομόναχων • | ολομόναχων • |
| accusative | ολομόναχο • | ολομόναχη • | ολομόναχο • | ολομόναχους • | ολομόναχες • | ολομόναχα • |
| vocative | ολομόναχε • | ολομόναχη • | ολομόναχο • | ολομόναχοι • | ολομόναχες • | ολομόναχα • |
Further reading
- ολομόναχος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.