ορεινός
Greek
Etymology
Origin Ancient Greek ὄρος (óros, “mountain”)
Adjective
ορεινός • (oreinós) m (feminine ορεινή, neuter ορεινό)
- mountainous
- Synonym: βουνήσιος (vounísios)
Declension
Declension of ορεινός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ορεινός • | ορεινή • | ορεινό • | ορεινοί • | ορεινές • | ορεινά • |
| genitive | ορεινού • | ορεινής • | ορεινού • | ορεινών • | ορεινών • | ορεινών • |
| accusative | ορεινό • | ορεινή • | ορεινό • | ορεινούς • | ορεινές • | ορεινά • |
| vocative | ορεινέ • | ορεινή • | ορεινό • | ορεινοί • | ορεινές • | ορεινά • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.