πέτηλος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *peth₂-. Compare πετάννῡμι (petánnūmi, “to spread out”), πέτασος (pétasos, “broad-rimmed hat”) and πέταλον (pétalon, “petal”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.tɛː.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.te̝.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.ti.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.ti.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.ti.los/

Adjective

πέτηλος • (pétēlos) m (feminine πετήλη, neuter πέτηλον); first/second declension

outspread, stretched
having the horns spread out

Inflection

First and second declension of πέτηλος; πετήλη; πέτηλον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πέτηλος pétēlos	πετήλη petḗlē	πέτηλον pétēlon	πετήλω petḗlō	πετήλᾱ petḗlā	πετήλω petḗlō	πέτηλοι pétēloi	πέτηλαι pétēlai	πέτηλᾰ pétēla
Genitive	πετήλου petḗlou	πετήλης petḗlēs	πετήλου petḗlou	πετήλοιν petḗloin	πετήλαιν petḗlain	πετήλοιν petḗloin	πετήλων petḗlōn	πετήλων petḗlōn	πετήλων petḗlōn
Dative	πετήλῳ petḗlōi	πετήλῃ petḗlēi	πετήλῳ petḗlōi	πετήλοιν petḗloin	πετήλαιν petḗlain	πετήλοιν petḗloin	πετήλοις petḗlois	πετήλαις petḗlais	πετήλοις petḗlois
Accusative	πέτηλον pétēlon	πετήλην petḗlēn	πέτηλον pétēlon	πετήλω petḗlō	πετήλᾱ petḗlā	πετήλω petḗlō	πετήλους petḗlous	πετήλᾱς petḗlās	πέτηλᾰ pétēla
Vocative	πέτηλε pétēle	πετήλη petḗlē	πέτηλον pétēlon	πετήλω petḗlō	πετήλᾱ petḗlā	πετήλω petḗlō	πέτηλοι pétēloi	πέτηλαι pétēlai	πέτηλᾰ pétēla
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πετήλως petḗlōs			πετηλότερος petēlóteros			πετηλότᾰτος petēlótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.