παραξενιά

Greek

Etymology

παράξενος (paráxenos, “strange, weird”) +‎ -ιά (-iá).

Pronunciation
  • IPA(key): /paɾakseˈɲa/
  • Hyphenation: πα‧ρα‧ξε‧νιά

Noun

παραξενιά • (paraxeniá) f (plural παραξενιές)

  1. (of a person) oddness, weirdness, eccentricity, quirk, idiosyncrasy (state of being different from the usual in behaviour)
    Όλοι οι άνθρωποι έχουν παραξενιές όταν γεράσουν.
    Óloi oi ánthropoi échoun paraxeniés ótan gerásoun.
    All people have quirks when they get old.

Declension
declension of παραξενιά
case     \     number singular plural
nominative παραξενιά • παραξενιές •
genitive παραξενιάς • παραξενιών •
accusative παραξενιά • παραξενιές •
vocative παραξενιά • παραξενιές •

Synonyms
  • ιδιαιτερότητα f (idiaiterótita, “peculiarity”)
  • ιδιοτροπία f (idiotropía, “quirk”)
  • παραξενιάζω (paraxeniázo, “to turn strange”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.