πεπρωμένο

Greek

Noun

πεπρωμένο • (peproméno) n (plural πεπρωμένα)

  1. destiny, fate
    Synonym: μοίρα f (moíra)
    Ο θάνατος είναι το κοινό πεπρωμένο όλων μας.
    O thánatos eínai to koinó peproméno ólon mas.
    Death is the common destiny for all of us.

Declension
declension of πεπρωμένο
case     \     number singular plural
nominative πεπρωμένο • πεπρωμένα •
genitive πεπρωμένου • πεπρωμένων •
accusative πεπρωμένο • πεπρωμένα •
vocative πεπρωμένο • πεπρωμένα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.