περιγίγνομαι

Ancient Greek

Alternative forms
  • περῐγῑ́νομαι (perigī́nomai) — Koine

Etymology

περῐ- (peri-) +‎ γῐ́γνομαι (gígnomai)

Pronunciation
 

Verb

περῐγῐ́γνομαι • (perigígnomai)

  1. to be superior to, to prevail over, overcome, gain an advantage over
  2. to survive, escape
  3. to remain after, be left over
  4. to be a result

Conjugation
   Present: περῐγῐ́γνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative περῐγῐ́γνομαι περῐγῐ́γνῃ,
περῐγῐ́γνει		 περῐγῐ́γνεται περῐγῐ́γνεσθον περῐγῐ́γνεσθον περῐγῐγνόμεθᾰ περῐγῐ́γνεσθε περῐγῐ́γνονται
subjunctive περῐγῐ́γνωμαι περῐγῐ́γνῃ περῐγῐ́γνηται περῐγῐ́γνησθον περῐγῐ́γνησθον περῐγῐγνώμεθᾰ περῐγῐ́γνησθε περῐγῐ́γνωνται
optative περῐγῐγνοίμην περῐγῐ́γνοιο περῐγῐ́γνοιτο περῐγῐ́γνοισθον περῐγῐγνοίσθην περῐγῐγνοίμεθᾰ περῐγῐ́γνοισθε περῐγῐ́γνοιντο
imperative   περῐγῐ́γνου περῐγῐγνέσθω περῐγῐ́γνεσθον περῐγῐγνέσθων   περῐγῐ́γνεσθε περῐγῐγνέσθων
middle/passive
infinitive περῐγῐ́γνεσθαι
participle m περῐγῐγνόμενος
f περῐγῐγνομένη
n περῐγῐγνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περῐεγῐγνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative περῐεγῐγνόμην περῐεγῐ́γνου περῐεγῐ́γνετο περῐεγῐ́γνεσθον περῐεγῐγνέσθην περῐεγῐγνόμεθᾰ περῐεγῐ́γνεσθε περῐεγῐ́γνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περῐγενήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative περῐγενήσομαι περῐγενήσῃ,
περῐγενήσει		 περῐγενήσεται περῐγενήσεσθον περῐγενήσεσθον περῐγενησόμεθᾰ περῐγενήσεσθε περῐγενήσονται
optative περῐγενησοίμην περῐγενήσοιο περῐγενήσοιτο περῐγενήσοισθον περῐγενησοίσθην περῐγενησοίμεθᾰ περῐγενήσοισθε περῐγενήσοιντο
middle
infinitive περῐγενήσεσθαι
participle m περῐγενησόμενος
f περῐγενησομένη
n περῐγενησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: περῐεγενόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative περῐεγενόμην περῐεγένου περῐεγένετο περῐεγένεσθον περῐεγενέσθην περῐεγενόμεθᾰ περῐεγένεσθε περῐεγένοντο
subjunctive περῐγένωμαι περῐγένῃ περῐγένηται περῐγένησθον περῐγένησθον περῐγενώμεθᾰ περῐγένησθε περῐγένωνται
optative περῐγενοίμην περῐγένοιο περῐγένοιτο περῐγένοισθον περῐγενοίσθην περῐγενοίμεθᾰ περῐγένοισθε περῐγένοιντο
imperative   περῐγενοῦ περῐγενέσθω περῐγένεσθον περῐγενέσθων   περῐγένεσθε περῐγενέσθων
middle
infinitive περῐγενέσθαι
participle m περῐγενόμενος
f περῐγενομένη
n περῐγενόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: περῐγέγονᾰ, περῐγεγένημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐγέγονᾰ περῐγέγονᾰς περῐγέγονε(ν) περῐγεγόνᾰτον περῐγεγόνᾰτον περῐγεγόνᾰμεν περῐγεγόνᾰτε περῐγεγόνᾱσῐ(ν)
subjunctive περῐγεγόνω περῐγεγόνῃς περῐγεγόνῃ περῐγεγόνητον περῐγεγόνητον περῐγεγόνωμεν περῐγεγόνητε περῐγεγόνωσῐ(ν)
optative περῐγεγόνοιμῐ,
περῐγεγονοίην		 περῐγεγόνοις,
περῐγεγονοίης		 περῐγεγόνοι,
περῐγεγονοίη		 περῐγεγόνοιτον περῐγεγονοίτην περῐγεγόνοιμεν περῐγεγόνοιτε περῐγεγόνοιεν
imperative   περῐγέγονε περῐγεγονέτω περῐγεγόνετον περῐγεγονέτων   περῐγεγόνετε περῐγεγονόντων
middle/
passive		 indicative περῐγεγένημαι περῐγεγένησαι περῐγεγένηται περῐγεγένησθον περῐγεγένησθον περῐγεγενήμεθᾰ περῐγεγένησθε περῐγεγένηνται
subjunctive περῐγεγενημένος ὦ περῐγεγενημένος ᾖς περῐγεγενημένος ᾖ περῐγεγενημένω ἦτον περῐγεγενημένω ἦτον περῐγεγενημένοι ὦμεν περῐγεγενημένοι ἦτε περῐγεγενημένοι ὦσῐ(ν)
optative περῐγεγενημένος εἴην περῐγεγενημένος εἴης περῐγεγενημένος εἴη περῐγεγενημένω εἴητον/εἶτον περῐγεγενημένω εἰήτην/εἴτην περῐγεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν περῐγεγενημένοι εἴητε/εἶτε περῐγεγενημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   περῐγεγένησο περῐγεγενήσθω περῐγεγένησθον περῐγεγενήσθων   περῐγεγένησθε περῐγεγενήσθων
active middle/passive
infinitive περῐγεγονέναι περῐγεγενῆσθαι
participle m περῐγεγονώς περῐγεγενημένος
f περῐγεγονυῖᾰ περῐγεγενημένη
n περῐγεγονός περῐγεγενημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.