πλειόκαινος
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /pliˈo.ce.nos/
- Hyphenation: πλει‧ό‧και‧νος
Adjective
πλειόκαινος • (pleiókainos) m (feminine πλειόκαινη or πλειόκαινος, neuter πλειόκαινο)
Declension
Declension of πλειόκαινος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πλειόκαινος • | πλειόκαινος • / πλειόκαινη • | πλειόκαινο • | πλειόκαινοι • | πλειόκαινοι • / πλειόκαινες • | πλειόκαινα • |
| genitive | πλειόκαινου • | πλειόκαινου • / πλειόκαινης • | πλειόκαινου • | πλειόκαινων • | πλειόκαινων • | πλειόκαινων • |
| accusative | πλειόκαινο • | πλειόκαινο • / πλειόκαινη • | πλειόκαινο • | πλειόκαινους • | πλειόκαινους • / πλειόκαινες • | πλειόκαινα • |
| vocative | πλειόκαινε • | πλειόκαινε • / πλειόκαινη • | πλειόκαινο • | πλειόκαινοι • | πλειόκαινοι • / πλειόκαινες • | πλειόκαινα • |
Related terms
- Πλειόκαινο n (Pleiókaino, “(the) Pliocene”)
See also
- Appendix:Geologic timescale (Greek)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.