πολιοφυλακέω

Ancient Greek

Etymology

From πόλις (pólis, “a city”) +‎ *φυλακέω (*phulakéō, “to guard”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.li.o.pʰy.la.ké.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.li.o.pʰy.laˈke.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.li.o.ɸy.laˈce.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.li.o.fy.laˈce.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.li.o.fi.laˈce.o/

Verb

πολῐοφῠλᾰκέω • (poliophulakéō)

to keep within the city

Inflection

Present: πολῐοφῠλᾰκέω, πολῐοφῠλᾰκέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐοφῠλᾰκέω	πολῐοφῠλᾰκέεις	πολῐοφῠλᾰκέει	πολῐοφῠλᾰκέετον	πολῐοφῠλᾰκέετον	πολῐοφῠλᾰκέομεν	πολῐοφῠλᾰκέετε	πολῐοφῠλᾰκέουσῐ(ν)
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκέω	πολῐοφῠλᾰκέῃς	πολῐοφῠλᾰκέῃ	πολῐοφῠλᾰκέητον	πολῐοφῠλᾰκέητον	πολῐοφῠλᾰκέωμεν	πολῐοφῠλᾰκέητε	πολῐοφῠλᾰκέωσῐ(ν)
	optative	πολῐοφῠλᾰκέοιμῐ	πολῐοφῠλᾰκέοις	πολῐοφῠλᾰκέοι	πολῐοφῠλᾰκέοιτον	πολῐοφῠλᾰκεοίτην	πολῐοφῠλᾰκέοιμεν	πολῐοφῠλᾰκέοιτε	πολῐοφῠλᾰκέοιεν
	imperative		πολῐοφῠλᾰ́κεε	πολῐοφῠλᾰκεέτω	πολῐοφῠλᾰκέετον	πολῐοφῠλᾰκεέτων		πολῐοφῠλᾰκέετε	πολῐοφῠλᾰκεόντων
middle	indicative	πολῐοφῠλᾰκέομαι	πολῐοφῠλᾰκέῃ, πολῐοφῠλᾰκέει	πολῐοφῠλᾰκέεται	πολῐοφῠλᾰκέεσθον	πολῐοφῠλᾰκέεσθον	πολῐοφῠλᾰκεόμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκέεσθε	πολῐοφῠλᾰκέονται
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκέωμαι	πολῐοφῠλᾰκέῃ	πολῐοφῠλᾰκέηται	πολῐοφῠλᾰκέησθον	πολῐοφῠλᾰκέησθον	πολῐοφῠλᾰκεώμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκέησθε	πολῐοφῠλᾰκέωνται
	optative	πολῐοφῠλᾰκεοίμην	πολῐοφῠλᾰκέοιο	πολῐοφῠλᾰκέοιτο	πολῐοφῠλᾰκέοισθον	πολῐοφῠλᾰκεοίσθην	πολῐοφῠλᾰκεοίμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκέοισθε	πολῐοφῠλᾰκέοιντο
	imperative		πολῐοφῠλᾰκέου	πολῐοφῠλᾰκεέσθω	πολῐοφῠλᾰκέεσθον	πολῐοφῠλᾰκεέσθων		πολῐοφῠλᾰκέεσθε	πολῐοφῠλᾰκεέσθων
		active
infinitive		πολῐοφῠλᾰκέειν				πολῐοφῠλᾰκέεσθαι
participle	m	πολῐοφῠλᾰκέων				πολῐοφῠλᾰκεόμενος
	f	πολῐοφῠλᾰκέουσᾰ				πολῐοφῠλᾰκεομένη
	n	πολῐοφῠλᾰκέον				πολῐοφῠλᾰκεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: πολῐοφῠλᾰκῶ, πολῐοφῠλᾰκοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐοφῠλᾰκῶ	πολῐοφῠλᾰκεῖς	πολῐοφῠλᾰκεῖ	πολῐοφῠλᾰκεῖτον	πολῐοφῠλᾰκεῖτον	πολῐοφῠλᾰκοῦμεν	πολῐοφῠλᾰκεῖτε	πολῐοφῠλᾰκοῦσῐ(ν)
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκῶ	πολῐοφῠλᾰκῇς	πολῐοφῠλᾰκῇ	πολῐοφῠλᾰκῆτον	πολῐοφῠλᾰκῆτον	πολῐοφῠλᾰκῶμεν	πολῐοφῠλᾰκῆτε	πολῐοφῠλᾰκῶσῐ(ν)
	optative	πολῐοφῠλᾰκοίην, πολῐοφῠλᾰκοῖμῐ	πολῐοφῠλᾰκοίης, πολῐοφῠλᾰκοῖς	πολῐοφῠλᾰκοίη, πολῐοφῠλᾰκοῖ	πολῐοφῠλᾰκοῖτον, πολῐοφῠλᾰκοίητον	πολῐοφῠλᾰκοίτην, πολῐοφῠλᾰκοιήτην	πολῐοφῠλᾰκοῖμεν, πολῐοφῠλᾰκοίημεν	πολῐοφῠλᾰκοῖτε, πολῐοφῠλᾰκοίητε	πολῐοφῠλᾰκοῖεν, πολῐοφῠλᾰκοίησᾰν
	imperative		πολῐοφῠλᾰ́κει	πολῐοφῠλᾰκείτω	πολῐοφῠλᾰκεῖτον	πολῐοφῠλᾰκείτων		πολῐοφῠλᾰκεῖτε	πολῐοφῠλᾰκούντων
middle	indicative	πολῐοφῠλᾰκοῦμαι	πολῐοφῠλᾰκεῖ, πολῐοφῠλᾰκῇ	πολῐοφῠλᾰκεῖται	πολῐοφῠλᾰκεῖσθον	πολῐοφῠλᾰκεῖσθον	πολῐοφῠλᾰκούμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκεῖσθε	πολῐοφῠλᾰκοῦνται
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκῶμαι	πολῐοφῠλᾰκῇ	πολῐοφῠλᾰκῆται	πολῐοφῠλᾰκῆσθον	πολῐοφῠλᾰκῆσθον	πολῐοφῠλᾰκώμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκῆσθε	πολῐοφῠλᾰκῶνται
	optative	πολῐοφῠλᾰκοίμην	πολῐοφῠλᾰκοῖο	πολῐοφῠλᾰκοῖτο	πολῐοφῠλᾰκοῖσθον	πολῐοφῠλᾰκοίσθην	πολῐοφῠλᾰκοίμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκοῖσθε	πολῐοφῠλᾰκοῖντο
	imperative		πολῐοφῠλᾰκοῦ	πολῐοφῠλᾰκείσθω	πολῐοφῠλᾰκεῖσθον	πολῐοφῠλᾰκείσθων		πολῐοφῠλᾰκεῖσθε	πολῐοφῠλᾰκείσθων
		active
infinitive		πολῐοφῠλᾰκεῖν				πολῐοφῠλᾰκεῖσθαι
participle	m	πολῐοφῠλᾰκῶν				πολῐοφῠλᾰκούμενος
	f	πολῐοφῠλᾰκοῦσᾰ				πολῐοφῠλᾰκουμένη
	n	πολῐοφῠλᾰκοῦν				πολῐοφῠλᾰκούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον, ἐπολῐοφῠλᾰκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον	ἐπολῐοφῠλᾰ́κεες	ἐπολῐοφῠλᾰ́κεε(ν)	ἐπολῐοφῠλᾰκέετον	ἐπολῐοφῠλᾰκεέτην	ἐπολῐοφῠλᾰκέομεν	ἐπολῐοφῠλᾰκέετε	ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον
middle	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰκεόμην	ἐπολῐοφῠλᾰκέου	ἐπολῐοφῠλᾰκέετο	ἐπολῐοφῠλᾰκέεσθον	ἐπολῐοφῠλᾰκεέσθην	ἐπολῐοφῠλᾰκεόμεθᾰ	ἐπολῐοφῠλᾰκέεσθε	ἐπολῐοφῠλᾰκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν, ἐπολῐοφῠλᾰκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν	ἐπολῐοφῠλᾰ́κεις	ἐπολῐοφῠλᾰ́κει	ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτον	ἐπολῐοφῠλᾰκείτην	ἐπολῐοφῠλᾰκοῦμεν	ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτε	ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν
middle	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰκούμην	ἐπολῐοφῠλᾰκοῦ	ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτο	ἐπολῐοφῠλᾰκεῖσθον	ἐπολῐοφῠλᾰκείσθην	ἐπολῐοφῠλᾰκούμεθᾰ	ἐπολῐοφῠλᾰκεῖσθε	ἐπολῐοφῠλᾰκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πολῐοφῠλᾰκήσω, πολῐοφῠλᾰκήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῐοφῠλᾰκήσω	πολῐοφῠλᾰκήσεις	πολῐοφῠλᾰκήσει	πολῐοφῠλᾰκήσετον	πολῐοφῠλᾰκήσετον	πολῐοφῠλᾰκήσομεν	πολῐοφῠλᾰκήσετε	πολῐοφῠλᾰκήσουσῐ(ν)
active	optative	πολῐοφῠλᾰκήσοιμῐ	πολῐοφῠλᾰκήσοις	πολῐοφῠλᾰκήσοι	πολῐοφῠλᾰκήσοιτον	πολῐοφῠλᾰκησοίτην	πολῐοφῠλᾰκήσοιμεν	πολῐοφῠλᾰκήσοιτε	πολῐοφῠλᾰκήσοιεν
middle	indicative	πολῐοφῠλᾰκήσομαι	πολῐοφῠλᾰκήσῃ, πολῐοφῠλᾰκήσει	πολῐοφῠλᾰκήσεται	πολῐοφῠλᾰκήσεσθον	πολῐοφῠλᾰκήσεσθον	πολῐοφῠλᾰκησόμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκήσεσθε	πολῐοφῠλᾰκήσονται
middle	optative	πολῐοφῠλᾰκησοίμην	πολῐοφῠλᾰκήσοιο	πολῐοφῠλᾰκήσοιτο	πολῐοφῠλᾰκήσοισθον	πολῐοφῠλᾰκησοίσθην	πολῐοφῠλᾰκησοίμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκήσοισθε	πολῐοφῠλᾰκήσοιντο
		active			middle
infinitive		πολῐοφῠλᾰκήσειν			πολῐοφῠλᾰκήσεσθαι
participle	m	πολῐοφῠλᾰκήσων			πολῐοφῠλᾰκησόμενος
	f	πολῐοφῠλᾰκήσουσᾰ			πολῐοφῠλᾰκησομένη
	n	πολῐοφῠλᾰκῆσον			πολῐοφῠλᾰκησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰ, ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰ	ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰς	ἐπολῐοφῠλᾰ́κησε(ν)	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτον	ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́την	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰμεν	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτε	ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰν
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκήσω	πολῐοφῠλᾰκήσῃς	πολῐοφῠλᾰκήσῃ	πολῐοφῠλᾰκήσητον	πολῐοφῠλᾰκήσητον	πολῐοφῠλᾰκήσωμεν	πολῐοφῠλᾰκήσητε	πολῐοφῠλᾰκήσωσῐ(ν)
	optative	πολῐοφῠλᾰκήσαιμῐ	πολῐοφῠλᾰκήσειᾰς, πολῐοφῠλᾰκήσαις	πολῐοφῠλᾰκήσειε(ν), πολῐοφῠλᾰκήσαι	πολῐοφῠλᾰκήσαιτον	πολῐοφῠλᾰκησαίτην	πολῐοφῠλᾰκήσαιμεν	πολῐοφῠλᾰκήσαιτε	πολῐοφῠλᾰκήσειᾰν, πολῐοφῠλᾰκήσαιεν
	imperative		πολῐοφῠλᾰ́κησον	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́τω	πολῐοφῠλᾰκήσᾰτον	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́των		πολῐοφῠλᾰκήσᾰτε	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μην	ἐπολῐοφῠλᾰκήσω	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτο	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰσθον	ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθην	ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μεθᾰ	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰσθε	ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰντο
	subjunctive	πολῐοφῠλᾰκήσωμαι	πολῐοφῠλᾰκήσῃ	πολῐοφῠλᾰκήσηται	πολῐοφῠλᾰκήσησθον	πολῐοφῠλᾰκήσησθον	πολῐοφῠλᾰκησώμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκήσησθε	πολῐοφῠλᾰκήσωνται
	optative	πολῐοφῠλᾰκησαίμην	πολῐοφῠλᾰκήσαιο	πολῐοφῠλᾰκήσαιτο	πολῐοφῠλᾰκήσαισθον	πολῐοφῠλᾰκησαίσθην	πολῐοφῠλᾰκησαίμεθᾰ	πολῐοφῠλᾰκήσαισθε	πολῐοφῠλᾰκήσαιντο
	imperative		πολῐοφῠλᾰ́κησαι	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθω	πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθον	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθων		πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθε	πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πολῐοφῠλᾰκῆσαι			πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθαι
participle	m	πολῐοφῠλᾰκήσᾱς			πολῐοφῠλᾰκησᾰ́μενος
	f	πολῐοφῠλᾰκήσᾱσᾰ			πολῐοφῠλᾰκησᾰμένη
	n	πολῐοφῠλᾰκῆσᾰν			πολῐοφῠλᾰκησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰ, πεπολῐοφῠλᾰ́κημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰ	πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰς	πεπολῐοφῠλᾰ́κηκε(ν)	πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτον	πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτον	πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰμεν	πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτε	πεπολῐοφῠλᾰκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπολῐοφῠλᾰκήκω	πεπολῐοφῠλᾰκήκῃς	πεπολῐοφῠλᾰκήκῃ	πεπολῐοφῠλᾰκήκητον	πεπολῐοφῠλᾰκήκητον	πεπολῐοφῠλᾰκήκωμεν	πεπολῐοφῠλᾰκήκητε	πεπολῐοφῠλᾰκήκωσῐ(ν)
	optative	πεπολῐοφῠλᾰκήκοιμῐ, πεπολῐοφῠλᾰκηκοίην	πεπολῐοφῠλᾰκήκοις, πεπολῐοφῠλᾰκηκοίης	πεπολῐοφῠλᾰκήκοι, πεπολῐοφῠλᾰκηκοίη	πεπολῐοφῠλᾰκήκοιτον	πεπολῐοφῠλᾰκηκοίτην	πεπολῐοφῠλᾰκήκοιμεν	πεπολῐοφῠλᾰκήκοιτε	πεπολῐοφῠλᾰκήκοιεν
	imperative		πεπολῐοφῠλᾰ́κηκε	πεπολῐοφῠλᾰκηκέτω	πεπολῐοφῠλᾰκήκετον	πεπολῐοφῠλᾰκηκέτων		πεπολῐοφῠλᾰκήκετε	πεπολῐοφῠλᾰκηκόντων
middle	indicative	πεπολῐοφῠλᾰ́κημαι	πεπολῐοφῠλᾰ́κησαι	πεπολῐοφῠλᾰ́κηται	πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον	πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον	πεπολῐοφῠλᾰκήμεθᾰ	πεπολῐοφῠλᾰ́κησθε	πεπολῐοφῠλᾰ́κηνται
	subjunctive	πεπολῐοφῠλᾰκημένος ὦ	πεπολῐοφῠλᾰκημένος ᾖς	πεπολῐοφῠλᾰκημένος ᾖ	πεπολῐοφῠλᾰκημένω ἦτον	πεπολῐοφῠλᾰκημένω ἦτον	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ὦμεν	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ἦτε	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴην	πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴης	πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴη	πεπολῐοφῠλᾰκημένω εἴητον/εἶτον	πεπολῐοφῠλᾰκημένω εἰήτην/εἴτην	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴητε/εἶτε	πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπολῐοφῠλᾰ́κησο	πεπολῐοφῠλᾰκήσθω	πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον	πεπολῐοφῠλᾰκήσθων		πεπολῐοφῠλᾰ́κησθε	πεπολῐοφῠλᾰκήσθων
		active
infinitive		πεπολῐοφῠλᾰκηκέναι				πεπολῐοφῠλᾰκῆσθαι
participle	m	πεπολῐοφῠλᾰκηκώς				πεπολῐοφῠλᾰκημένος
	f	πεπολῐοφῠλᾰκηκυῖᾰ				πεπολῐοφῠλᾰκημένη
	n	πεπολῐοφῠλᾰκηκός				πεπολῐοφῠλᾰκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκειν, ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκειν, ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκη	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεις, ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκης	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκει(ν)	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκετον	ἐπεπολῐοφῠλᾰκηκέτην	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεμεν	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκετε	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεσᾰν
middle	indicative	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμην	ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησο	ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κητο	ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησθον	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήσθην	ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμεθᾰ	ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησθε	ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.