προηγουμένους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nuːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.nus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/

Participle

προηγουμένους • (proēgouménous)

accusative plural masculine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.nus/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νους

Noun

προηγουμένους • (proïgouménous) m (masculine)

Accusative plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

Participle

προηγουμένους • (proïgouménous) (learned, rare) alternative of προηγούμενους (proïgoúmenous)

Accusative masculine plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.