προπέμπω

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ πέμπω (pémpō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pém.pɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈpem.po/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈpem.po/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈpem.po/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈpem.bo/

Verb

προπέμπω • (propémpō)

to send before, send on, send forward, send forth
to conduct, attend
to escort, bring on one's way, accompany
to pursue

Conjugation

Present: προπέμπω, προπέμπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προπέμπω	προπέμπεις	προπέμπει	προπέμπετον	προπέμπετον	προπέμπομεν	προπέμπετε	προπέμπουσῐ(ν)
	subjunctive	προπέμπω	προπέμπῃς	προπέμπῃ	προπέμπητον	προπέμπητον	προπέμπωμεν	προπέμπητε	προπέμπωσῐ(ν)
	optative	προπέμποιμῐ	προπέμποις	προπέμποι	προπέμποιτον	προπεμποίτην	προπέμποιμεν	προπέμποιτε	προπέμποιεν
	imperative		πρόπεμπε	προπεμπέτω	προπέμπετον	προπεμπέτων		προπέμπετε	προπεμπόντων
middle/ passive	indicative	προπέμπομαι	προπέμπῃ, προπέμπει	προπέμπεται	προπέμπεσθον	προπέμπεσθον	προπεμπόμεθᾰ	προπέμπεσθε	προπέμπονται
	subjunctive	προπέμπωμαι	προπέμπῃ	προπέμπηται	προπέμπησθον	προπέμπησθον	προπεμπώμεθᾰ	προπέμπησθε	προπέμπωνται
	optative	προπεμποίμην	προπέμποιο	προπέμποιτο	προπέμποισθον	προπεμποίσθην	προπεμποίμεθᾰ	προπέμποισθε	προπέμποιντο
	imperative		προπέμπου	προπεμπέσθω	προπέμπεσθον	προπεμπέσθων		προπέμπεσθε	προπεμπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προπέμπειν				προπέμπεσθαι
participle	m	προπέμπων				προπεμπόμενος
	f	προπέμπουσᾰ				προπεμπομένη
	n	προπέμπον				προπεμπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προέπεμπον, προεπεμπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέπεμπον	προέπεμπες	προέπεμπε(ν)	προεπέμπετον	προεπεμπέτην	προεπέμπομεν	προεπέμπετε	προέπεμπον
middle/ passive	indicative	προεπεμπόμην	προεπέμπου	προεπέμπετο	προεπέμπεσθον	προεπεμπέσθην	προεπεμπόμεθᾰ	προεπέμπεσθε	προεπέμποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προὔπεμπον, προὐπεμπόμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προὔπεμπον	προὔπεμπες	προὔπεμπε(ν)	προὐπέμπετον	προὐπεμπέτην	προὐπέμπομεν	προὐπέμπετε	προὔπεμπον
middle/ passive	indicative	προὐπεμπόμην	προὐπέμπου	προὐπέμπετο	προὐπέμπεσθον	προὐπεμπέσθην	προὐπεμπόμεθᾰ	προὐπέμπεσθε	προὐπέμποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προπέμψω, προπέμψομαι, προπεμφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προπέμψω	προπέμψεις	προπέμψει	προπέμψετον	προπέμψετον	προπέμψομεν	προπέμψετε	προπέμψουσῐ(ν)
active	optative	προπέμψοιμῐ	προπέμψοις	προπέμψοι	προπέμψοιτον	προπεμψοίτην	προπέμψοιμεν	προπέμψοιτε	προπέμψοιεν
middle	indicative	προπέμψομαι	προπέμψῃ, προπέμψει	προπέμψεται	προπέμψεσθον	προπέμψεσθον	προπεμψόμεθᾰ	προπέμψεσθε	προπέμψονται
middle	optative	προπεμψοίμην	προπέμψοιο	προπέμψοιτο	προπέμψοισθον	προπεμψοίσθην	προπεμψοίμεθᾰ	προπέμψοισθε	προπέμψοιντο
passive	indicative	προπεμφθήσομαι	προπεμφθήσῃ	προπεμφθήσεται	προπεμφθήσεσθον	προπεμφθήσεσθον	προπεμφθησόμεθᾰ	προπεμφθήσεσθε	προπεμφθήσονται
passive	optative	προπεμφθησοίμην	προπεμφθήσοιο	προπεμφθήσοιτο	προπεμφθήσοισθον	προπεμφθησοίσθην	προπεμφθησοίμεθᾰ	προπεμφθήσοισθε	προπεμφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προπέμψειν			προπέμψεσθαι		προπεμφθήσεσθαι
participle	m	προπέμψων			προπεμψόμενος		προπεμφθησόμενος
	f	προπέμψουσᾰ			προπεμψομένη		προπεμφθησομένη
	n	προπέμψον			προπεμψόμενον		προπεμφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προέπεμψᾰ, προεπεμψᾰ́μην, προεπέμφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέπεμψᾰ	προέπεμψᾰς	προέπεμψε(ν)	προεπέμψᾰτον	προεπεμψᾰ́την	προεπέμψᾰμεν	προεπέμψᾰτε	προέπεμψᾰν
	subjunctive	προπέμψω	προπέμψῃς	προπέμψῃ	προπέμψητον	προπέμψητον	προπέμψωμεν	προπέμψητε	προπέμψωσῐ(ν)
	optative	προπέμψαιμῐ	προπέμψειᾰς, προπέμψαις	προπέμψειε(ν), προπέμψαι	προπέμψαιτον	προπεμψαίτην	προπέμψαιμεν	προπέμψαιτε	προπέμψειᾰν, προπέμψαιεν
	imperative		πρόπεμψον	προπεμψᾰ́τω	προπέμψᾰτον	προπεμψᾰ́των		προπέμψᾰτε	προπεμψᾰ́ντων
middle	indicative	προεπεμψᾰ́μην	προεπέμψω	προεπέμψᾰτο	προεπέμψᾰσθον	προεπεμψᾰ́σθην	προεπεμψᾰ́μεθᾰ	προεπέμψᾰσθε	προεπέμψᾰντο
	subjunctive	προπέμψωμαι	προπέμψῃ	προπέμψηται	προπέμψησθον	προπέμψησθον	προπεμψώμεθᾰ	προπέμψησθε	προπέμψωνται
	optative	προπεμψαίμην	προπέμψαιο	προπέμψαιτο	προπέμψαισθον	προπεμψαίσθην	προπεμψαίμεθᾰ	προπέμψαισθε	προπέμψαιντο
	imperative		πρόπεμψαι	προπεμψᾰ́σθω	προπέμψᾰσθον	προπεμψᾰ́σθων		προπέμψᾰσθε	προπεμψᾰ́σθων
passive	indicative	προεπέμφθην	προεπέμφθης	προεπέμφθη	προεπέμφθητον	προεπεμφθήτην	προεπέμφθημεν	προεπέμφθητε	προεπέμφθησᾰν
	subjunctive	προπεμφθῶ	προπεμφθῇς	προπεμφθῇ	προπεμφθῆτον	προπεμφθῆτον	προπεμφθῶμεν	προπεμφθῆτε	προπεμφθῶσῐ(ν)
	optative	προπεμφθείην	προπεμφθείης	προπεμφθείη	προπεμφθεῖτον, προπεμφθείητον	προπεμφθείτην, προπεμφθειήτην	προπεμφθεῖμεν, προπεμφθείημεν	προπεμφθεῖτε, προπεμφθείητε	προπεμφθεῖεν, προπεμφθείησᾰν
	imperative		προπέμφθητῐ	προπεμφθήτω	προπέμφθητον	προπεμφθήτων		προπέμφθητε	προπεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προπέμψαι			προπέμψᾰσθαι		προπεμφθῆναι
participle	m	προπέμψᾱς			προπεμψᾰ́μενος		προπεμφθείς
	f	προπέμψᾱσᾰ			προπεμψᾰμένη		προπεμφθεῖσᾰ
	n	προπέμψᾰν			προπεμψᾰ́μενον		προπεμφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προὔπεμψᾰ, προὐπεμψᾰ́μην, προὐπέμφθην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προὔπεμψᾰ	προὔπεμψᾰς	προὔπεμψε(ν)	προὐπέμψᾰτον	προὐπεμψᾰ́την	προὐπέμψᾰμεν	προὐπέμψᾰτε	προὔπεμψᾰν
middle	indicative	προὐπεμψᾰ́μην	προὐπέμψω	προὐπέμψᾰτο	προὐπέμψᾰσθον	προὐπεμψᾰ́σθην	προὐπεμψᾰ́μεθᾰ	προὐπέμψᾰσθε	προὐπέμψᾰντο
passive	indicative	προὐπέμφθην	προὐπέμφθης	προὐπέμφθη	προὐπέμφθητον	προὐπεμφθήτην	προὐπέμφθημεν	προὐπέμφθητε	προὐπέμφθησᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.