προσγεγενημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proz.ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proz.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proz.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proz.ʝe.ʝe.niˈme.nos/

Participle

προσγεγενημένος • (prosgegenēménos) m (feminine προσγεγενημένη, neuter προσγεγενημένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of προσγίγνομαι (prosgígnomai)

Declension

First and second declension of προσγεγενημένος; προσγεγενημένη; προσγεγενημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	προσγεγενημένος prosgegenēménos	προσγεγενημένη prosgegenēménē	προσγεγενημένον prosgegenēménon	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένᾱ prosgegenēménā	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένοι prosgegenēménoi	προσγεγενημέναι prosgegenēménai	προσγεγενημένᾰ prosgegenēména
Genitive	προσγεγενημένου prosgegenēménou	προσγεγενημένης prosgegenēménēs	προσγεγενημένου prosgegenēménou	προσγεγενημένοιν prosgegenēménoin	προσγεγενημέναιν prosgegenēménain	προσγεγενημένοιν prosgegenēménoin	προσγεγενημένων prosgegenēménōn	προσγεγενημένων prosgegenēménōn	προσγεγενημένων prosgegenēménōn
Dative	προσγεγενημένῳ prosgegenēménōi	προσγεγενημένῃ prosgegenēménēi	προσγεγενημένῳ prosgegenēménōi	προσγεγενημένοιν prosgegenēménoin	προσγεγενημέναιν prosgegenēménain	προσγεγενημένοιν prosgegenēménoin	προσγεγενημένοις prosgegenēménois	προσγεγενημέναις prosgegenēménais	προσγεγενημένοις prosgegenēménois
Accusative	προσγεγενημένον prosgegenēménon	προσγεγενημένην prosgegenēménēn	προσγεγενημένον prosgegenēménon	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένᾱ prosgegenēménā	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένους prosgegenēménous	προσγεγενημένᾱς prosgegenēménās	προσγεγενημένᾰ prosgegenēména
Vocative	προσγεγενημένε prosgegenēméne	προσγεγενημένη prosgegenēménē	προσγεγενημένον prosgegenēménon	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένᾱ prosgegenēménā	προσγεγενημένω prosgegenēménō	προσγεγενημένοι prosgegenēménoi	προσγεγενημέναι prosgegenēménai	προσγεγενημένᾰ prosgegenēména
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προσγεγενημένως prosgegenēménōs			προσγεγενημενώτερος prosgegenēmenṓteros			προσγεγενημενώτᾰτος prosgegenēmenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.