πταισματοδίκης

Greek

Etymology

πταίσμα (ptaísma, “infraction”) +‎ -δίκης (-díkis, “trial president”). First attested 1833.

Pronunciation
  • IPA(key): /ptezmatoˈðicis/
  • Hyphenation: πται‧σμα‧το‧δί‧κης

Noun

πταισματοδίκης • (ptaismatodíkis) m or f (plural πταισματοδίκες)

  1. (law) magistrate, justice of the peace (presiding judge that tries minor offences/infractions)
    Ο πταισματοδίκης τον έβαλε δέκα μέρες στη φυλακή.
    O ptaismatodíkis ton évale déka méres sti fylakí.
    The magistrate put him in jail for ten days.

Declension
declension of πταισματοδίκης
case     \     number singular plural
nominative πταισματοδίκης • πταισματοδίκες •
genitive πταισματοδίκη • πταισματοδικών •
accusative πταισματοδίκη • πταισματοδίκες •
vocative πταισματοδίκη • πταισματοδίκες •
Feminine genitive singular πταισματοδίκου •

Synonyms
  • πλημμελειοδίκης m or f (plimmeleiodíkis, “lower criminal court judge”)
  • κακουργιοδίκης n or f (kakourgiodíkis, “higher criminal court judge”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.