σακκοπήρα

Ancient Greek

From σάκκος (sákkos, “sack”) +‎ πήρα (pḗra, “wallet”).

σᾰκκοπήρα • (sakkopḗra) f (genitive σᾰκκοπήρᾱς); first declension

First declension of ἡ σᾰκκοπῆρᾰ; τῆς σᾰκκοπήρᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σᾰκκοπῆρᾰ hē sakkopêra	τὼ σᾰκκοπήρᾱ tṑ sakkopḗrā	αἱ σᾰκκοπῆραι hai sakkopêrai
Genitive	τῆς σᾰκκοπήρᾱς tês sakkopḗrās	τοῖν σᾰκκοπήραιν toîn sakkopḗrain	τῶν σᾰκκοπηρῶν tôn sakkopērôn
Dative	τῇ σᾰκκοπήρᾳ têi sakkopḗrāi	τοῖν σᾰκκοπήραιν toîn sakkopḗrain	ταῖς σᾰκκοπήραις taîs sakkopḗrais
Accusative	τὴν σᾰκκοπῆρᾰν tḕn sakkopêran	τὼ σᾰκκοπήρᾱ tṑ sakkopḗrā	τᾱ̀ς σᾰκκοπήρᾱς tā̀s sakkopḗrās
Vocative	σᾰκκοπῆρᾰ sakkopêra	σᾰκκοπήρᾱ sakkopḗrā	σᾰκκοπῆραι sakkopêrai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.