σκοτωμός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek σκοτωμός (skotōmós), from Ancient Greek σκοτόω (skotóō, “to kill”).

Pronunciation
  • IPA(key): /skotoˈmos/
  • Hyphenation: σκο‧τω‧μός

Noun

σκοτωμός • (skotomós) m (plural σκοτωμοί)

  1. killing (act of ending someone's life)
    Ο σκοτωμός του δεν είχε νόημα.
    O skotomós tou den eíche nóima.
    There was no sense to his killing.
  2. (more generally) massacre, slaughter, carnage (killing of a considerable number)
    Ο σκοτωμός στα Καλάβρυτα το 1943 έγινε από τους ναζιστές.
    O skotomós sta Kalávryta to 1943 égine apó tous nazistés.
    The slaughter in Kalavryta in 1943 was carried out by the Nazis.
  3. (colloquial, figuratively) crush, scramble, scuffle (violent crowding)
    Γινόταν σκοτωμός για το τελευταίο εισιτήριο.
    Ginótan skotomós gia to teleftaío eisitírio.
    There was a mad scramble for the last ticket.

Declension
declension of σκοτωμός
case     \     number singular plural
nominative σκοτωμός • σκοτωμοί •
genitive σκοτωμού • σκοτωμών •
accusative σκοτωμό • σκοτωμούς •
vocative σκοτωμέ • σκοτωμοί •

Synonyms
  • (killing): σκότωμα n (skótoma), θανάτωση f (thanátosi)
  • (massacre, slaughter): σφαγή n (sfagí), μακελείο n (makeleío), φόνος m (fónos), δολοφονία f (dolofonía)
  • (scramble, crush): συνωστισμός m (synostismós), στριμωξίδι n (strimoxídi)

Derived terms
  • του σκοτωμού (tou skotomoú, “madly, hurriedly”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.