στυλοβάτης

Ancient Greek

Etymology

From στῦλος (stûlos, “pillar”) +‎ -βᾰ́της (-bátēs, “walker, from βαίνω (“to walk, to tread”)”).

Pronunciation
 

Noun

στῡλοβᾰ́της • (stūlobátēs) m (genitive στῡλοβᾰ́του); first declension

  1. the base of a column, stylobate
    • 450 BCE – 350 BCE, Plato Comicus, Festivals 12
    • 10 CE – 70 CE, Hero, Automata 259B
    • Vitruvius, 3 3
    • Vitruvius, 4 7

Inflection
First declension of ὁ στῡλοβᾰ́της; τοῦ στῡλοβᾰ́του (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ στῡλοβᾰ́της
ho stūlobátēs		 τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ
tṑ stūlobátā		 οἱ στῡλοβᾰ́ται
hoi stūlobátai
Genitive τοῦ στῡλοβᾰ́του
toû stūlobátou		 τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν
toîn stūlobátain		 τῶν στῡλοβᾰτῶν
tôn stūlobatôn
Dative τῷ στῡλοβᾰ́τῃ
tôi stūlobátēi		 τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν
toîn stūlobátain		 τοῖς στῡλοβᾰ́ταις
toîs stūlobátais
Accusative τὸν στῡλοβᾰ́την
tòn stūlobátēn		 τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ
tṑ stūlobátā		 τοὺς στῡλοβᾰ́τᾱς
toùs stūlobátās
Vocative στῡλοβᾰ́τᾰ
stūlobáta		 στῡλοβᾰ́τᾱ
stūlobátā		 στῡλοβᾰ́ται
stūlobátai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • Greek: στυλοβάτης (stylovátis)
  • Latin: stylobata

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek στυλοβάτης (stulobátēs).

Noun

στυλοβάτης • (stylovátis) m (plural στυλοβάτες, feminine στυλοβάτρια or στυλοβάτισσα)

  1. pillar
  2. (architecture) stylobate
  3. (figuratively) backer, financial backer
  4. (figuratively) founder, mainstay

Declension
declension of στυλοβάτης
case     \     number singular plural
nominative στυλοβάτης • στυλοβάτες •
genitive στυλοβάτη • στυλοβατών •
accusative στυλοβάτη • στυλοβάτες •
vocative στυλοβάτη • στυλοβάτες •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.