συμμετρικός

Ancient Greek

Etymology

From σύμμετρος (súmmetros) +‎ -ῐκός (-ikós, adjective suffix).[1]

Pronunciation
 

Adjective

συμμετρῐκός • (summetrikós) m (feminine συμμετρῐκή, neuter συμμετρῐκόν); first/second declension (Koine)

  1. of moderate size

Inflection
First and second declension of συμμετρῐκός; συμμετρῐκή; συμμετρῐκόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative συμμετρῐκός
summetrikós		 συμμετρῐκή
summetrikḗ		 συμμετρῐκόν
summetrikón		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκᾱ́
summetrikā́		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκοί
summetrikoí		 συμμετρῐκαί
summetrikaí		 συμμετρῐκᾰ́
summetriká
Genitive συμμετρῐκοῦ
summetrikoû		 συμμετρῐκῆς
summetrikês		 συμμετρῐκοῦ
summetrikoû		 συμμετρῐκοῖν
summetrikoîn		 συμμετρῐκαῖν
summetrikaîn		 συμμετρῐκοῖν
summetrikoîn		 συμμετρῐκῶν
summetrikôn		 συμμετρῐκῶν
summetrikôn		 συμμετρῐκῶν
summetrikôn
Dative συμμετρῐκῷ
summetrikôi		 συμμετρῐκῇ
summetrikêi		 συμμετρῐκῷ
summetrikôi		 συμμετρῐκοῖν
summetrikoîn		 συμμετρῐκαῖν
summetrikaîn		 συμμετρῐκοῖν
summetrikoîn		 συμμετρῐκοῖς
summetrikoîs		 συμμετρῐκαῖς
summetrikaîs		 συμμετρῐκοῖς
summetrikoîs
Accusative συμμετρῐκόν
summetrikón		 συμμετρῐκήν
summetrikḗn		 συμμετρῐκόν
summetrikón		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκᾱ́
summetrikā́		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκούς
summetrikoús		 συμμετρῐκᾱ́ς
summetrikā́s		 συμμετρῐκᾰ́
summetriká
Vocative συμμετρῐκέ
summetriké		 συμμετρῐκή
summetrikḗ		 συμμετρῐκόν
summetrikón		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκᾱ́
summetrikā́		 συμμετρῐκώ
summetrikṓ		 συμμετρῐκοί
summetrikoí		 συμμετρῐκαί
summetrikaí		 συμμετρῐκᾰ́
summetriká
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References
  1. s.v. "συμμετρία" - συμμετρικός - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from French symétrique, from symétr(ie) < Ancient Greek συμμετρ(ία) f (summetr(ía)) + -ique < -ικός (-ikós) A different sense for the Hellenistic συμμετρικός (summetrikós, “of moderate size”).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /si.me.tɾiˈkos/
  • Hyphenation: συμ‧με‧τρι‧κός

Adjective

συμμετρικός • (symmetrikós) m (feminine συμμετρική, neuter συμμετρικό)

  1. symmetrical, symmetric, regular

Declension
Declension of συμμετρικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative συμμετρικός • συμμετρική • συμμετρικό • συμμετρικοί • συμμετρικές • συμμετρικά •
genitive συμμετρικού • συμμετρικής • συμμετρικού • συμμετρικών • συμμετρικών • συμμετρικών •
accusative συμμετρικό • συμμετρική • συμμετρικό • συμμετρικούς • συμμετρικές • συμμετρικά •
vocative συμμετρικέ • συμμετρική • συμμετρικό • συμμετρικοί • συμμετρικές • συμμετρικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συμμετρικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συμμετρικός, etc.)

References
  1. συμμετρικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.