φάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfa.me.nos/

Participle

φάμενος • (phámenos) m (feminine φᾰμένη, neuter φάμενον); first/second declension

present mediopassive participle of φημί (phēmí)

Declension

First and second declension of φᾰ́μενος; φᾰμένη; φᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φᾰ́μενος phámenos	φᾰμένη phaménē	φᾰ́μενον phámenon	φᾰμένω phaménō	φᾰμένᾱ phaménā	φᾰμένω phaménō	φᾰ́μενοι phámenoi	φᾰ́μεναι phámenai	φᾰ́μενᾰ phámena
Genitive	φᾰμένου phaménou	φᾰμένης phaménēs	φᾰμένου phaménou	φᾰμένοιν phaménoin	φᾰμέναιν phaménain	φᾰμένοιν phaménoin	φᾰμένων phaménōn	φᾰμένων phaménōn	φᾰμένων phaménōn
Dative	φᾰμένῳ phaménōi	φᾰμένῃ phaménēi	φᾰμένῳ phaménōi	φᾰμένοιν phaménoin	φᾰμέναιν phaménain	φᾰμένοιν phaménoin	φᾰμένοις phaménois	φᾰμέναις phaménais	φᾰμένοις phaménois
Accusative	φᾰ́μενον phámenon	φᾰμένην phaménēn	φᾰ́μενον phámenon	φᾰμένω phaménō	φᾰμένᾱ phaménā	φᾰμένω phaménō	φᾰμένους phaménous	φᾰμένᾱς phaménās	φᾰ́μενᾰ phámena
Vocative	φᾰ́μενε phámene	φᾰμένη phaménē	φᾰ́μενον phámenon	φᾰμένω phaménō	φᾰμένᾱ phaménā	φᾰμένω phaménō	φᾰ́μενοι phámenoi	φᾰ́μεναι phámenai	φᾰ́μενᾰ phámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φᾰμένως phaménōs			φᾰμενώτερος phamenṓteros			φᾰμενώτᾰτος phamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.