φορτικός

Ancient Greek

Etymology

φόρτος m (phórtos, “burden”) +‎ -ικός (-ikós, adjective suffix)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰor.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰor.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸor.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /for.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /for.tiˈkos/

Adjective

φορτῐκός • (phortikós) m (feminine φορτῐκή, neuter φορτῐκόν); first/second declension

like a burden, tiresome
vulgar

Declension

First and second declension of φορτῐκός; φορτῐκή; φορτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φορτῐκός phortikós	φορτῐκή phortikḗ	φορτῐκόν phortikón	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκᾱ́ phortikā́	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκοί phortikoí	φορτῐκαί phortikaí	φορτῐκᾰ́ phortiká
Genitive	φορτῐκοῦ phortikoû	φορτῐκῆς phortikês	φορτῐκοῦ phortikoû	φορτῐκοῖν phortikoîn	φορτῐκαῖν phortikaîn	φορτῐκοῖν phortikoîn	φορτῐκῶν phortikôn	φορτῐκῶν phortikôn	φορτῐκῶν phortikôn
Dative	φορτῐκῷ phortikôi	φορτῐκῇ phortikêi	φορτῐκῷ phortikôi	φορτῐκοῖν phortikoîn	φορτῐκαῖν phortikaîn	φορτῐκοῖν phortikoîn	φορτῐκοῖς phortikoîs	φορτῐκαῖς phortikaîs	φορτῐκοῖς phortikoîs
Accusative	φορτῐκόν phortikón	φορτῐκήν phortikḗn	φορτῐκόν phortikón	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκᾱ́ phortikā́	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκούς phortikoús	φορτῐκᾱ́ς phortikā́s	φορτῐκᾰ́ phortiká
Vocative	φορτῐκέ phortiké	φορτῐκή phortikḗ	φορτῐκόν phortikón	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκᾱ́ phortikā́	φορτῐκώ phortikṓ	φορτῐκοί phortikoí	φορτῐκαί phortikaí	φορτῐκᾰ́ phortiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φορτῐκῶς phortikôs			φορτῐκώτερος phortikṓteros			φορτῐκώτᾰτος phortikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

φορτικότης (phortikótēs)