ψυχοθεραπεία

Greek

Etymology

Learned borrowing from French psychothérapie[1] or German Psychotherapie[2] first attested in 1893. Morphologically, ψυχο- (psycho-, “psyxho- (soul)”) +‎ θεραπεία (therapeía, “treatment”). F

Pronunciation
  • IPA(key): /psi.xo.θe.ɾaˈpi.a/
  • with article, feminine singular accusative την (tin): IPA(key): /tim‿bzi.xo.θe.ɾaˈpi.a/
  • Hyphenation: ψυ‧χο‧θε‧ρα‧πεί‧α

Noun

ψυχοθεραπεία • (psychotherapeía) f (plural ψυχοθεραπείες)

  1. (psychology) psychotherapy

Declension
declension of ψυχοθεραπεία
case     \     number singular plural
nominative ψυχοθεραπεία • ψυχοθεραπείες •
genitive ψυχοθεραπείας • ψυχοθεραπειών •
accusative ψυχοθεραπεία • ψυχοθεραπείες •
vocative ψυχοθεραπεία • ψυχοθεραπείες •
  • ψυχοθευραπευτής m (psychothevrapeftís), ψυχοθεραπεύτρια f (psychotherapéftria, “psychotherapist”)
  • ψυχοθευραπευτικός (psychothevrapeftikós, “psychotherapeutic”)
  • and see: ψυχή f (psychí, “soul”) & θεραπεύω (therapévo, “I heal”)

References
  1. s.v. "ψυχή" - ψυχοθεραπεία - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
  2. ψυχοθεραπεία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.