ωριμότητα

Greek

Etymology

From Koine Greek ὡριμότης (hōrimótēs), equivalent to ώριμος (órimos, “mature, ripe”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ty, -ness”).

Pronunciation
  • IPA(key): /o.ɾiˈmo.ti.ta/
  • Hyphenation: ω‧ρι‧μό‧τη‧τα

Noun

ωριμότητα • (orimótita) f (plural ωριμότητες)

  1. maturity, ripeness (quality of being mature)
    Επέδειξε μεγάλη ωριμότητα στην απόφασή του.
    Epédeixe megáli orimótita stin apófasí tou.
    He showed great maturity in his decision.

Declension
declension of ωριμότητα
case     \     number singular plural
nominative ωριμότητα • ωριμότητες •
genitive ωριμότητας • ωριμοτήτων •
accusative ωριμότητα • ωριμότητες •
vocative ωριμότητα • ωριμότητες •

Antonyms
  • ωριμάζω (orimázo, “to mature, to ripen”)
    • ωρίμασμα n (orímasma, “maturing”)
  • ωρίμαση f (orímasi, “ripening”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.