гласити

Old Church Slavonic

Etymology

From глас (glas) +‎ -ити (-iti).

Verb

гласити • (glasiti) impf

  1. to sound
  2. to say, to read
  3. to be worded, say

Conjugation

Derived terms
  • възгласити (vŭzglasiti)

Serbo-Croatian

Etymology

From гла̑с.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡlǎːsiti/
  • Hyphenation: гла‧си‧ти

Verb

гла́сити impf (Latin spelling glásiti)

  1. (intransitive) to be worded, say
  2. (intransitive) to sound
  3. (intransitive) to be addressed to

Conjugation
Conjugation of гласити
Infinitive: гласити Present verbal adverb: гла́се̄ћи Past verbal adverb: — Verbal noun: гла́ше̄ње
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ја ти он / она / оно ми ви они / оне / она
Present гласим гласиш гласи гласимо гласите гласе
Future Future I гласит ћу1
гласићу		 гласит ћеш1
гласићеш		 гласит ће1
гласиће		 гласит ћемо1
гласићемо		 гласит ћете1
гласићете		 гласит ће1
гласиће
Future II бу̏де̄м гласио2 бу̏де̄ш гласио2 бу̏де̄ гласио2 бу̏де̄мо гласили2 бу̏де̄те гласили2 бу̏дӯ гласили2
Past Perfect гласио сам2 гласио си2 гласио је2 гласили смо2 гласили сте2 гласили су2
Pluperfect3 би̏о сам гласио2 би̏о си гласио2 би̏о је гласио2 би́ли смо гласили2 би́ли сте гласили2 би́ли су гласили2
Imperfect глашах глашаше глашаше глашасмо глашасте глашаху
Conditional I гласио бих2 гласио би2 гласио би2 гласили бисмо2 гласили бисте2 гласили би2
Conditional II4 би̏о бих гласио2 би̏о би гласио2 би̏о би гласио2 би́ли бисмо гласили2 би́ли бисте гласили2 би́ли би гласили2
Imperative — гласи — гласимо гласите —
Active past participle гласио m / гласила f / гласило n гласили m / гласиле f / гласила n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.