клякам

Bulgarian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klękati, with root vocalism influenced by semantically related ся́дам (sjádam, to sit) < *sědati.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈklʲa̟kɐm]
  • (file)

Verb

кля́кам • (kljákam) first-singular present indicative, impf (perfective кле́кна)

  1. (intransitive) to squat, to crouch
  2. (intransitive, figurative) to knuckle down, to give in, to cave in [+ пред (pred) + indirect object]

Conjugation

Alternative forms

Derived terms

  • кле́квам (klékvam) (semelfactive)
  • клеча́ (klečá) (iterative)
  • закля́кам pf (zakljákam), закля́квам impf (zakljákvam)
  • накля́кам pf (nakljákam), накля́квам impf (nakljákvam)
  • прикля́кам impf (prikljákam), прикле́кна pf (priklékna)

References

  • клякам”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • клякам”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
  • Georgiev, Vladimir I., editor (1979), “клякам, клекна, клекнувам”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volumes 2 (и – крепя̀), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, page 492
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.