манна
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmanːə]
Audio (file)
Noun
ма́нна • (mánna) f inan (genitive ма́нны, nominative plural ма́нны, genitive plural манн)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ма́нна mánna |
ма́нны mánny |
genitive | ма́нны mánny |
ма́нн mánn |
dative | ма́нне mánne |
ма́ннам mánnam |
accusative | ма́нну mánnu |
ма́нны mánny |
instrumental | ма́нной, ма́нною mánnoj, mánnoju |
ма́ннами mánnami |
prepositional | ма́нне mánne |
ма́ннах mánnax |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ма́нна mánna |
ма́нны mánny |
genitive | ма́нны mánny |
ма́ннъ mánn |
dative | ма́ннѣ mánně |
ма́ннамъ mánnam |
accusative | ма́нну mánnu |
ма́нны mánny |
instrumental | ма́нной, ма́нною mánnoj, mánnoju |
ма́ннами mánnami |
prepositional | ма́ннѣ mánně |
ма́ннахъ mánnax |
Descendants
- → Ingrian: manna
Further reading
- манна in Большой толковый словарь, editor-in-chief С. А. Кузнецов – hosted at gramota.ru
Yakut
Etymology
From earlier *munda < *bunda < *bunta, from Proto-Turkic *bun-ta (“here”), locative of *bu(n) (“this”). see бу (bu), Cognate with Turkish bunda.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.