окучивать
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɐˈkut͡ɕɪvətʲ]
Verb
оку́чивать • (okúčivatʹ) impf (perfective оку́чить)
- (agriculture) to loosen the soil around the plants, piling it to the base of the stems or trunks
- (figuratively) to influence someone or something to achieve the desired effect
Conjugation
Conjugation of оку́чивать (class 1a imperfective transitive)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | оку́чивать okúčivatʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | оку́чивающий okúčivajuščij | оку́чивавший okúčivavšij |
passive | оку́чиваемый okúčivajemyj | — |
adverbial | оку́чивая okúčivaja | оку́чивав okúčivav, оку́чивавши okúčivavši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | оку́чиваю okúčivaju | бу́ду оку́чивать búdu okúčivatʹ |
2nd singular (ты) | оку́чиваешь okúčivaješʹ | бу́дешь оку́чивать búdešʹ okúčivatʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | оку́чивает okúčivajet | бу́дет оку́чивать búdet okúčivatʹ |
1st plural (мы) | оку́чиваем okúčivajem | бу́дем оку́чивать búdem okúčivatʹ |
2nd plural (вы) | оку́чиваете okúčivajete | бу́дете оку́чивать búdete okúčivatʹ |
3rd plural (они́) | оку́чивают okúčivajut | бу́дут оку́чивать búdut okúčivatʹ |
imperative | singular | plural |
оку́чивай okúčivaj | оку́чивайте okúčivajte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | оку́чивал okúčival | оку́чивали okúčivali |
feminine (я/ты/она́) | оку́чивала okúčivala | |
neuter (оно́) | оку́чивало okúčivalo |
Pre-reform conjugation of оку́чивать (class 1a imperfective transitive)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | оку́чивать okúčivatʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | оку́чивающій okúčivajuščij | оку́чивавшій okúčivavšij |
passive | оку́чиваемый okúčivajemyj | — |
adverbial | оку́чивая okúčivaja | оку́чивавъ okúčivav, оку́чивавши okúčivavši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | оку́чиваю okúčivaju | бу́ду оку́чивать búdu okúčivatʹ |
2nd singular (ты) | оку́чиваешь okúčivaješʹ | бу́дешь оку́чивать búdešʹ okúčivatʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | оку́чиваетъ okúčivajet | бу́детъ оку́чивать búdet okúčivatʹ |
1st plural (мы) | оку́чиваемъ okúčivajem | бу́демъ оку́чивать búdem okúčivatʹ |
2nd plural (вы) | оку́чиваете okúčivajete | бу́дете оку́чивать búdete okúčivatʹ |
3rd plural (они́) | оку́чиваютъ okúčivajut | бу́дутъ оку́чивать búdut okúčivatʹ |
imperative | singular | plural |
оку́чивай okúčivaj | оку́чивайте okúčivajte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | оку́чивалъ okúčival | оку́чивали okúčivali |
feminine (я/ты/она́) | оку́чивала okúčivala | |
neuter (оно́) | оку́чивало okúčivalo |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.