орочи

Macedonian

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈɔɾɔt͡ʃi]

Verb

орочи • (oroči) pf (imperfective орочува)

  1. (transitive) to make a time deposit (monetary deposit with a maturity date)

Conjugation
Conjugation of орочи (perfective, present in -и)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine орочел орочил adjectival participle орочен
feminine орочела орочила adverbial participle —
neuter орочело орочило verbal noun —
plural орочеле орочиле perfect participle орочено
present imperfect aorist imperative
1st singular орочам орочев орочив —
2nd singular орочиш орочеше орочи орочи
3rd singular орочи орочеше орочи —
1st plural орочиме орочевме орочивме —
2nd plural орочите орочевте орочивте орочете
3rd plural орочат орочеа орочија —
Compound tenses
perfect сум орочил present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам орочено present of има + perfect participle
pluperfect бев орочил imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав орочено imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал орочено perfect of има + perfect participle
future ќе орочам ќе + present
има-future ќе имам орочено future of има + perfect participle
future in the past ќе орочев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав орочено future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум орочел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал орочено future reported of има + perfect participle
conditional би орочил би + aorist l-participle
има-conditional би имал орочено conditional of има + perfect participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.