позловтішатися

Ukrainian

Etymology

From по- (po-) +‎ зловтіша́тися (zlovtišátysja).

Pronunciation

IPA^(key): [pɔzɫɔu̯tʲiˈʃatesʲɐ]

Verb

позловтіша́тися • (pozlovtišátysja) pf (imperfective зловтіша́тися)

to gloat, to indulge in schadenfreude (maliciously enjoy the misfortune of others)
Synonym: (rare) позлораді́ти pf (pozloradíty)

Conjugation

Conjugation of позловтіша́тися, позловтіша́тись, позловтіша́ться (class 1a, perfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive	позловтіша́тися, позловтіша́тись, позловтіша́ться pozlovtišátysja, pozlovtišátysʹ, pozlovtišátʹsja
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	позловтіша́вшись pozlovtišávšysʹ
	present tense	future tense
1st singular я	—	позловтіша́юся, позловтіша́юсь pozlovtišájusja, pozlovtišájusʹ
2nd singular ти	—	позловтіша́єшся pozlovtišáješsja
3rd singular він / вона / воно	—	позловтіша́ється pozlovtišájetʹsja
1st plural ми	—	позловтіша́ємся, позловтіша́ємося, позловтіша́ємось pozlovtišájemsja, pozlovtišájemosja, pozlovtišájemosʹ
2nd plural ви	—	позловтіша́єтеся, позловтіша́єтесь pozlovtišájetesja, pozlovtišájetesʹ
3rd plural вони	—	позловтіша́ються pozlovtišájutʹsja
imperative	singular	plural
first-person	—	позловтіша́ймося, позловтіша́ймось pozlovtišájmosja, pozlovtišájmosʹ
second-person	позловтіша́йся, позловтіша́йсь pozlovtišájsja, pozlovtišájsʹ	позловтіша́йтеся, позловтіша́йтесь pozlovtišájtesja, pozlovtišájtesʹ
past tense	singular	plural ми / ви / вони
masculine я / ти / він	позловтіша́вся, позловтіша́всь pozlovtišávsja, pozlovtišávsʹ	позловтіша́лися, позловтіша́лись pozlovtišálysja, pozlovtišálysʹ
feminine я / ти / вона	позловтіша́лася, позловтіша́лась pozlovtišálasja, pozlovtišálasʹ
neuter воно	позловтіша́лося, позловтіша́лось pozlovtišálosja, pozlovtišálosʹ