самостоен

Macedonian

Pronunciation
  • IPA(key): [saˈmɔstɔɛn]

Adjective

самостоен • (samostoen) (comparative посамостоен, superlative најсамостоен, abstract noun самостојност)

  1. independent, self-reliant, autonomous

Declension
Positive forms of самостоен
masculine feminine neuter plural
indefinite самостоен самостојна самостојно самостојни
definite unspecified самостојниот самостојната самостојното самостојните
definite proximal самостојниов самостојнава самостојново самостојниве
definite distal самостојнион самостојнана самостојноно самостојнине
Comparative forms of самостоен
masculine feminine neuter plural
indefinite посамостоен посамостојна посамостојно посамостојни
definite unspecified посамостојниот посамостојната посамостојното посамостојните
definite proximal посамостојниов посамостојнава посамостојново посамостојниве
definite distal посамостојнион посамостојнана посамостојноно посамостојнине
Superlative forms of самостоен
masculine feminine neuter plural
indefinite најсамостоен најсамостојна најсамостојно најсамостојни
definite unspecified најсамостојниот најсамостојната најсамостојното најсамостојните
definite proximal најсамостојниов најсамостојнава најсамостојново најсамостојниве
definite distal најсамостојнион најсамостојнана најсамостојноно најсамостојнине
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.