хөөн

Kalmyk

Etymology

From Written Oirat ᡍᡆᡕᡅᠨᡆ (xoyino), cognate with Mongolian хойно (xojno).

Pronunciation
  • IPA(key): /χøːˈnə/

Adverb

хөөн • (xöön)

  1. after

Tuvan

Etymology

From Classical Mongolian ᠬᠥᠭ (kög, “harmony”). Cognate with Mongolian хөг (xög).

Pronunciation
  • IPA(key): /xøːn/

Noun

хөөн • (xöön) (definite accusative хөөннү, plural хөөннер)

  1. harmony, tuning
  2. (figuratively) interest, intention
  3. (+ verb) Indicates inclination or desire to do something, especially when in negation.
    Мээң ырлаар турам хөңнүм чогул. ― Meeñ ırlaar turam xöñnüm çogul. ― I don't feel like singing.

Declension
Declension of хөөн
Nominative хөөн
xöön
Accusative хөөннү
xöönnü
Singular Plural
Nominative хөөн
xöön		 хөөннер
xöönner
Genitive хөөннүң
xöönnüñ		 хөөннерниң
xöönnerniñ
Accusative хөөннү
xöönnü		 хөөннерни
xöönnerni
Dative хөөнге
xöönge		 хөөннерге
xöönnerge
Locative хөөнде
xöönde		 хөөннерде
xöönnerde
Ablative хөөнден
xöönden		 хөөннерден
xöönnerden
Prolative I хөөнже
xöönje		 хөөннерже
xöönnerje
Prolative II хөөндүве
xööndüve		 хөөннердүве
xöönnerdüve
First person singular possessive forms of хөөн
Nominative хөөнүм
xöönüm
Accusative хөөнүмнү
xöönümnü
Singular Plural
Nominative хөөнүм
xöönüm		 хөөннерим
xöönnerim
Genitive хөөнүмнүң
xöönümnüñ		 хөөннеримниң
xöönnerimniñ
Accusative хөөнүмнү
xöönümnü		 хөөннеримни
xöönnerimni
Dative хөөнүмге
xöönümge		 хөөннеримге
xöönnerimge
Locative хөөнүмде
xöönümde		 хөөннеримде
xöönnerimde
Ablative хөөнүмден
xöönümden		 хөөннеримден
xöönnerimden
Prolative I хөөнүмже
xöönümje		 хөөннеримже
xöönnerimje
Prolative II хөөнүмдүве
xöönümdüve		 хөөннеримдүве
xöönnerimdüve
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.