ինքնատիրապետում
Armenian
Etymology
From ինքն (inkʻn) + -ա- (-a-) + տիրապետում (tirapetum). Calque of Russian самооблада́ние (samoobladánije).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): /inkʰnatiɹapeˈtum/ [iŋkʰnɑtiɹɑpeˈtum] invalid IPA characters (//[])
- (Western Armenian, standard) IPA(key): /inknadiɹabeˈdum/ [iŋkʰnɑdiɹɑbeˈdum] invalid IPA characters (//[])
Noun
ինքնատիրապետում • (inkʻnatirapetum)
- self-possession, self-control, composure
- Synonym: սառնարյունություն (saṙnaryunutʻyun)
Declension
n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ինքնատիրապետում (inkʻnatirapetum) | ինքնատիրապետումներ (inkʻnatirapetumner) | ||
| dative | ինքնատիրապետման, ինքնատիրապետումի (inkʻnatirapetman, inkʻnatirapetumi) | ինքնատիրապետումների (inkʻnatirapetumneri) | ||
| ablative | ինքնատիրապետումից (inkʻnatirapetumicʻ) | ինքնատիրապետումներից (inkʻnatirapetumnericʻ) | ||
| instrumental | ինքնատիրապետմամբ, ինքնատիրապետումով (inkʻnatirapetmamb, inkʻnatirapetumov) | ինքնատիրապետումներով (inkʻnatirapetumnerov) | ||
| locative | ինքնատիրապետումում* (inkʻnatirapetumum*) | ինքնատիրապետումներում (inkʻnatirapetumnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ինքնատիրապետումը/ինքնատիրապետումն (inkʻnatirapetumə/inkʻnatirapetumn) | ինքնատիրապետումները/ինքնատիրապետումներն (inkʻnatirapetumnerə/inkʻnatirapetumnern) | ||
| dative | ինքնատիրապետմանը/ինքնատիրապետմանն, ինքնատիրապետումին (inkʻnatirapetmanə/inkʻnatirapetmann, inkʻnatirapetumin) | ինքնատիրապետումներին (inkʻnatirapetumnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ինքնատիրապետումս (inkʻnatirapetums) | ինքնատիրապետումներս (inkʻnatirapetumners) | ||
| dative | ինքնատիրապետմանս/ինքնատիրապետումիս (inkʻnatirapetmans/inkʻnatirapetumis) | ինքնատիրապետումներիս (inkʻnatirapetumneris) | ||
| ablative | ինքնատիրապետումիցս (inkʻnatirapetumicʻs) | ինքնատիրապետումներիցս (inkʻnatirapetumnericʻs) | ||
| instrumental | ինքնատիրապետումովս (inkʻnatirapetumovs) | ինքնատիրապետումներովս (inkʻnatirapetumnerovs) | ||
| locative | ինքնատիրապետումումս* (inkʻnatirapetumums*) | ինքնատիրապետումներումս (inkʻnatirapetumnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ինքնատիրապետումդ (inkʻnatirapetumd) | ինքնատիրապետումներդ (inkʻnatirapetumnerd) | ||
| dative | ինքնատիրապետմանդ/ինքնատիրապետումիդ (inkʻnatirapetmand/inkʻnatirapetumid) | ինքնատիրապետումներիդ (inkʻnatirapetumnerid) | ||
| ablative | ինքնատիրապետումիցդ (inkʻnatirapetumicʻd) | ինքնատիրապետումներիցդ (inkʻnatirapetumnericʻd) | ||
| instrumental | ինքնատիրապետումովդ (inkʻnatirapetumovd) | ինքնատիրապետումներովդ (inkʻnatirapetumnerovd) | ||
| locative | ինքնատիրապետումումդ* (inkʻnatirapetumumd*) | ինքնատիրապետումներումդ (inkʻnatirapetumnerumd) | ||
| *the singular locative is seldom used | ||||
Further reading
- Aġayan, Ēduard (1976) “ինքնատիրապետում”, in Ardi hayereni bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.