լարեմ
Old Armenian
Etymology
From լար (lar).
Verb
լարեմ • (larem) (aorist indicative լարեցի)
- (transitive) to stretch, to extend
- լարել աղեղունս ― larel ałełuns ― to shoot with the bow, to be a skillful archer
- լարել զքիլ ― larel zkʻil ― to stretch forth the hand
- խոզի լարել զբաշն ― xozi larel zbašn ― to bristle up
- (transitive) to lay or set snare
- լարել որոգայթս ― larel orogaytʻs ― to lay snares, to stretch out nets
- լարել զոք ի պատրանս ― larel zokʻ i patrans ― to spread a snare, to deceive
Conjugation
active
| infinitive | լարել (larel) | participle | լարեցեալ, լարեալ (larecʻeal, lareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | լարեց- (larecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | լարեմ (larem) | լարես (lares) | լարէ (larē) | լարեմք (laremkʻ) | լարէք (larēkʻ) | լարեն (laren) | |
| imperfect | լարէի, լարեի* (larēi, larei*) | լարէիր, լարեիր* (larēir, lareir*) | լարէր (larēr) | լարէաք, լարեաք* (larēakʻ, lareakʻ*) | լարէիք, լարեիք* (larēikʻ, lareikʻ*) | լարէին, լարեին* (larēin, larein*) | |
| aorist | լարեցի (larecʻi) | լարեցեր (larecʻer) | լարեաց (lareacʻ) | լարեցաք (larecʻakʻ) | լարեցէք, լարեցիք (larecʻēkʻ, larecʻikʻ) | լարեցին (larecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | լարիցեմ (laricʻem) | լարիցես (laricʻes) | լարիցէ (laricʻē) | լարիցեմք (laricʻemkʻ) | լարիցէք (laricʻēkʻ) | լարիցեն (laricʻen) | |
| aorist | լարեցից (larecʻicʻ) | լարեսցես (larescʻes) | լարեսցէ (larescʻē) | լարեսցուք (larescʻukʻ) | լարեսջիք (laresǰikʻ) | լարեսցեն (larescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | լարեա՛ (lareá) | — | — | լարեցէ՛ք (larecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | լարեսջի՛ր (laresǰír) | — | — | լարեսջի՛ք (laresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ լարեր (mí larer) | — | — | մի՛ լարէք (mí larēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | լարել, լարիլ* (larel, laril*) | participle | լարեցեալ, լարեալ (larecʻeal, lareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | լարեց- (larecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | լարիմ (larim) | լարիս (laris) | լարի (lari) | լարիմք (larimkʻ) | լարիք (larikʻ) | լարին (larin) | |
| imperfect | լարէի (larēi) | լարէիր (larēir) | լարէր, լարիւր (larēr, lariwr) | լարէաք (larēakʻ) | լարէիք (larēikʻ) | լարէին (larēin) | |
| aorist | լարեցայ (larecʻay) | լարեցար (larecʻar) | լարեցաւ (larecʻaw) | լարեցաք (larecʻakʻ) | լարեցայք (larecʻaykʻ) | լարեցան (larecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | լարիցիմ (laricʻim) | լարիցիս (laricʻis) | լարիցի (laricʻi) | լարիցիմք (laricʻimkʻ) | լարիցիք (laricʻikʻ) | լարիցին (laricʻin) | |
| aorist | լարեցայց (larecʻaycʻ) | լարեսցիս (larescʻis) | լարեսցի (larescʻi) | լարեսցուք (larescʻukʻ) | լարեսջիք (laresǰikʻ) | լարեսցին (larescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | լարեա՛ց (lareácʻ) | — | — | լարեցարո՛ւք (larecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | լարեսջի՛ր (laresǰír) | — | — | լարեսջի՛ք (laresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ լարիր (mí larir) | — | — | մի՛ լարիք (mí larikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: լարել (larel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “լարեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.