ճչեմ

Old Armenian

Alternative forms
  • ճիչեմ (čičʻem)

Etymology

From ճիչ (čičʻ).

Verb

ճչեմ • (ččʻem)

  1. (intransitive) to cry, scream, squall, shriek, screech
  2. (intransitive) to bawl, groan, complain, lament

Conjugation
active
infinitive ճչել (ččʻel) participle ճչեցեալ, ճչեալ (ččʻecʻeal, ččʻeal)
causative — aorist stem ճչեց- (ččʻecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ճչեմ (ččʻem) ճչես (ččʻes) ճչէ (ččʻē) ճչեմք (ččʻemkʻ) ճչէք (ččʻēkʻ) ճչեն (ččʻen)
imperfect ճչէի, ճչեի* (ččʻēi, ččʻei*) ճչէիր, ճչեիր* (ččʻēir, ččʻeir*) ճչէր (ččʻēr) ճչէաք, ճչեաք* (ččʻēakʻ, ččʻeakʻ*) ճչէիք, ճչեիք* (ččʻēikʻ, ččʻeikʻ*) ճչէին, ճչեին* (ččʻēin, ččʻein*)
aorist ճչեցի (ččʻecʻi) ճչեցեր (ččʻecʻer) ճչեաց (ččʻeacʻ) ճչեցաք (ččʻecʻakʻ) ճչեցէք, ճչեցիք (ččʻecʻēkʻ, ččʻecʻikʻ) ճչեցին (ččʻecʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ճչիցեմ (ččʻicʻem) ճչիցես (ččʻicʻes) ճչիցէ (ččʻicʻē) ճչիցեմք (ččʻicʻemkʻ) ճչիցէք (ččʻicʻēkʻ) ճչիցեն (ččʻicʻen)
aorist ճչեցից (ččʻecʻicʻ) ճչեսցես (ččʻescʻes) ճչեսցէ (ččʻescʻē) ճչեսցուք (ččʻescʻukʻ) ճչեսջիք (ččʻesǰikʻ) ճչեսցեն (ččʻescʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ճչեա՛ (ččʻeá) — — ճչեցէ՛ք (ččʻecʻḗkʻ) —
cohortative — ճչեսջի՛ր (ččʻesǰír) — — ճչեսջի՛ք (ččʻesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ճչեր (mí ččʻer) — — մի՛ ճչէք (mí ččʻēkʻ) —
*rare

Descendants
  • Armenian: ճչալ (ččʻal), ճչել (ččʻel)

Further reading
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ճչեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ճչեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.