վճռեմ
Old Armenian
Etymology
From վճիռ (včiṙ).
Verb
վճռեմ • (včṙem)
- (transitive) to issue a warrant or writ, to sentence, to adjudge, to judge, to declare, to pronounce, to ordain, to condemn
- (transitive) to deliberate, to decide, to resolve, to decree
- (transitive) to enact, to order
Conjugation
active
| infinitive | վճռել (včṙel) | participle | վճռեցեալ, վճռեալ (včṙecʻeal, včṙeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վճռեց- (včṙecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռեմ (včṙem) | վճռես (včṙes) | վճռէ (včṙē) | վճռեմք (včṙemkʻ) | վճռէք (včṙēkʻ) | վճռեն (včṙen) | |
| imperfect | վճռէի, վճռեի* (včṙēi, včṙei*) | վճռէիր, վճռեիր* (včṙēir, včṙeir*) | վճռէր (včṙēr) | վճռէաք, վճռեաք* (včṙēakʻ, včṙeakʻ*) | վճռէիք, վճռեիք* (včṙēikʻ, včṙeikʻ*) | վճռէին, վճռեին* (včṙēin, včṙein*) | |
| aorist | վճռեցի (včṙecʻi) | վճռեցեր (včṙecʻer) | վճռեաց (včṙeacʻ) | վճռեցաք (včṙecʻakʻ) | վճռեցէք, վճռեցիք (včṙecʻēkʻ, včṙecʻikʻ) | վճռեցին (včṙecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիցեմ (včṙicʻem) | վճռիցես (včṙicʻes) | վճռիցէ (včṙicʻē) | վճռիցեմք (včṙicʻemkʻ) | վճռիցէք (včṙicʻēkʻ) | վճռիցեն (včṙicʻen) | |
| aorist | վճռեցից (včṙecʻicʻ) | վճռեսցես (včṙescʻes) | վճռեսցէ (včṙescʻē) | վճռեսցուք (včṙescʻukʻ) | վճռեսջիք (včṙesǰikʻ) | վճռեսցեն (včṙescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վճռեա՛ (včṙeá) | — | — | վճռեցէ՛ք (včṙecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | վճռեսջի՛ր (včṙesǰír) | — | — | վճռեսջի՛ք (včṙesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վճռեր (mí včṙer) | — | — | մի՛ վճռէք (mí včṙēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վճռել, վճռիլ* (včṙel, včṙil*) | participle | վճռեցեալ, վճռեալ (včṙecʻeal, včṙeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վճռեց- (včṙecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիմ (včṙim) | վճռիս (včṙis) | վճռի (včṙi) | վճռիմք (včṙimkʻ) | վճռիք (včṙikʻ) | վճռին (včṙin) | |
| imperfect | վճռէի (včṙēi) | վճռէիր (včṙēir) | վճռէր, վճռիւր (včṙēr, včṙiwr) | վճռէաք (včṙēakʻ) | վճռէիք (včṙēikʻ) | վճռէին (včṙēin) | |
| aorist | վճռեցայ (včṙecʻay) | վճռեցար (včṙecʻar) | վճռեցաւ (včṙecʻaw) | վճռեցաք (včṙecʻakʻ) | վճռեցայք (včṙecʻaykʻ) | վճռեցան (včṙecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիցիմ (včṙicʻim) | վճռիցիս (včṙicʻis) | վճռիցի (včṙicʻi) | վճռիցիմք (včṙicʻimkʻ) | վճռիցիք (včṙicʻikʻ) | վճռիցին (včṙicʻin) | |
| aorist | վճռեցայց (včṙecʻaycʻ) | վճռեսցիս (včṙescʻis) | վճռեսցի (včṙescʻi) | վճռեսցուք (včṙescʻukʻ) | վճռեսջիք (včṙesǰikʻ) | վճռեսցին (včṙescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վճռեա՛ց (včṙeácʻ) | — | — | վճռեցարո՛ւք (včṙecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | վճռեսջի՛ր (včṙesǰír) | — | — | վճռեսջի՛ք (včṙesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վճռիր (mí včṙir) | — | — | մի՛ վճռիք (mí včṙikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: վճռել (včṙel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վճռեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.