քարկատեմ
Old Armenian
Conjugation
active
| infinitive | քարկատել (k‘arkatel) | participle | քարկատեցեալ, քարկատեալ (k‘arkatec‘eal, k‘arkateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քարկատեց- (k‘arkatec‘-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարկատեմ (k‘arkatem) | քարկատես (k‘arkates) | քարկատէ (k‘arkatē) | քարկատեմք (k‘arkatemk‘) | քարկատէք (k‘arkatēk‘) | քարկատեն (k‘arkaten) | |
| imperfect | քարկատէի, քարկատեի* (k‘arkatēi, k‘arkatei*) | քարկատէիր, քարկատեիր* (k‘arkatēir, k‘arkateir*) | քարկատէր (k‘arkatēr) | քարկատէաք, քարկատեաք* (k‘arkatēak‘, k‘arkateak‘*) | քարկատէիք, քարկատեիք* (k‘arkatēik‘, k‘arkateik‘*) | քարկատէին, քարկատեին* (k‘arkatēin, k‘arkatein*) | |
| aorist | քարկատեցի (k‘arkatec‘i) | քարկատեցեր (k‘arkatec‘er) | քարկատեաց (k‘arkateac‘) | քարկատեցաք (k‘arkatec‘ak‘) | քարկատեցէք, քարկատեցիք (k‘arkatec‘ēk‘, k‘arkatec‘ik‘) | քարկատեցին (k‘arkatec‘in) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարկատիցեմ (k‘arkatic‘em) | քարկատիցես (k‘arkatic‘es) | քարկատիցէ (k‘arkatic‘ē) | քարկատիցեմք (k‘arkatic‘emk‘) | քարկատիցէք (k‘arkatic‘ēk‘) | քարկատիցեն (k‘arkatic‘en) | |
| aorist | քարկատեցից (k‘arkatec‘ic‘) | քարկատեսցես (k‘arkatesc‘es) | քարկատեսցէ (k‘arkatesc‘ē) | քարկատեսցուք (k‘arkatesc‘uk‘) | քարկատեսջիք (k‘arkatesǰik‘) | քարկատեսցեն (k‘arkatesc‘en) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քարկատեա՛ (k‘arkateá) | — | — | քարկատեցէ՛ք (k‘arkatec‘ḗk‘) | — | |
| cohortative | — | քարկատեսջի՛ր (k‘arkatesǰír) | — | — | քարկատեսջի՛ք (k‘arkatesǰík‘) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քարկատեր (mí k‘arkater) | — | — | մի՛ քարկատէք (mí k‘arkatēk‘) | — | |
| *rare | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.