היטן

Yiddish

Etymology

From Middle High German hüeten, from Old High German huoten, from Proto-West Germanic *hōdijan.

Pronunciation
  • (YIVO) IPA(key): /ˈhɪtn̩/

Verb

היטן • (hitn) (past participle געהיט‎ (gehit))

  1. to guard
    Synonym: באַוואַכן‎ (bavakhn)
  2. (reflexive) to beware, to watch out

Usage notes
  • The alternative past participle געהיטן‎ (gehitn) is also used.

Conjugation
Conjugation of היטן
infinitive היטן
hitn
present participle היטנדיק‎
hitndik
past participle געהיט‎
gehit
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך היט‎
ikh hit		 מיר היטן
mir hitn
דו היטסט‎
du hitst		 איר היט‎
ir hit
ער היט‎
er hit		 זיי היטן
zey hitn
imperative היט (דו)‎
hit (du)		 היט (איר)‎
hit (ir)
Composed forms
past איך האָב געהיט
ikh hob gehit		 מיר האָבן געהיט
mir hobn gehit
דו האָסט געהיט
du host gehit		 איר האָט געהיט
ir hot gehit
ער האָט געהיט
er hot gehit		 זיי האָבן געהיט
zey hobn gehit
pluperfect איך האָב געהאַט געהיט
ikh hob gehat gehit		 מיר האָבן געהאַט געהיט
mir hobn gehat gehit
דו האָסט געהאַט געהיט
du host gehat gehit		 איר האָט געהאַט געהיט
ir hot gehat gehit
ער האָט געהאַט געהיט
er hot gehat gehit		 זיי האָבן געהאַט געהיט
zey hobn gehat gehit
future איך וועל היטן
ikh vel hitn		 מיר וועלן היטן
mir veln hitn
דו וועסט היטן
du vest hitn		 איר וועט היטן
ir vet hitn
ער וועט היטן
er vet hitn		 זיי וועלן היטן
zey veln hitn
future perfect איך וועל האָבן געהיט
ikh vel hobn gehit		 מיר וועלן האָבן געהיט
mir veln hobn gehit
דו וועסט האָבן געהיט
du vest hobn gehit		 איר וועט האָבן געהיט
ir vet hobn gehit
ער וועט האָבן געהיט
er vet hobn gehit		 זיי וועלן האָבן געהיט
zey veln hobn gehit
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.