أحكم
See also: احكم
Arabic
Adjective
أَحْكَم • (ʔaḥkam) (feminine حُكْمَى (ḥukmā), masculine plural أَحَاكِم (ʔaḥākim), feminine plural حُكْمَيَات (ḥukmayāt))
Declension
Declension of adjective أَحْكَم (ʔaḥkam)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular diptote | singular invariable | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | أَحْكَم ʔaḥkam |
الْأَحْكَم al-ʔaḥkam |
حُكْمى ḥukmā |
الْحُكْمى al-ḥukmā |
Nominative | أَحْكَمُ ʔaḥkamu |
الْأَحْكَمُ al-ʔaḥkamu |
حُكْمى ḥukmā |
الْحُكْمى al-ḥukmā |
Accusative | أَحْكَمَ ʔaḥkama |
الْأَحْكَمَ al-ʔaḥkama |
حُكْمى ḥukmā |
الْحُكْمى al-ḥukmā |
Genitive | أَحْكَمَ ʔaḥkama |
الْأَحْكَمِ al-ʔaḥkami |
حُكْمى ḥukmā |
الْحُكْمى al-ḥukmā |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | أَحْكَمَيْن ʔaḥkamayn |
الْأَحْكَمَيْن al-ʔaḥkamayn |
حُكْمَيَيْن ḥukmayayn |
الْحُكْمَيَيْن al-ḥukmayayn |
Nominative | أَحْكَمَانِ ʔaḥkamāni |
الْأَحْكَمَانِ al-ʔaḥkamāni |
حُكْمَيَانِ ḥukmayāni |
الْحُكْمَيَانِ al-ḥukmayāni |
Accusative | أَحْكَمَيْنِ ʔaḥkamayni |
الْأَحْكَمَيْنِ al-ʔaḥkamayni |
حُكْمَيَيْنِ ḥukmayayni |
الْحُكْمَيَيْنِ al-ḥukmayayni |
Genitive | أَحْكَمَيْنِ ʔaḥkamayni |
الْأَحْكَمَيْنِ al-ʔaḥkamayni |
حُكْمَيَيْنِ ḥukmayayni |
الْحُكْمَيَيْنِ al-ḥukmayayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
basic broken plural diptote | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | أَحَاكِم ʔaḥākim |
الْأَحَاكِم al-ʔaḥākim |
حُكْمَيَات ḥukmayāt |
الْحُكْمَيَات al-ḥukmayāt |
Nominative | أَحَاكِمُ ʔaḥākimu |
الْأَحَاكِمُ al-ʔaḥākimu |
حُكْمَيَاتٌ ḥukmayātun |
الْحُكْمَيَاتُ al-ḥukmayātu |
Accusative | أَحَاكِمَ ʔaḥākima |
الْأَحَاكِمَ al-ʔaḥākima |
حُكْمَيَاتٍ ḥukmayātin |
الْحُكْمَيَاتِ al-ḥukmayāti |
Genitive | أَحَاكِمَ ʔaḥākima |
الْأَحَاكِمِ al-ʔaḥākimi |
حُكْمَيَاتٍ ḥukmayātin |
الْحُكْمَيَاتِ al-ḥukmayāti |
Verb
أَحْكَمَ • (ʔaḥkama) IV, non-past يُحْكِمُ (yuḥkimu)
Conjugation
Conjugation of
أَحْكَمَ
(form-IV sound)verbal noun الْمَصْدَر |
إِحْكَام ʔiḥkām | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muḥkim | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
muḥkam | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أَحْكَمْتُ ʔaḥkamtu |
أَحْكَمْتَ ʔaḥkamta |
ʔaḥkama |
أَحْكَمْتُمَا ʔaḥkamtumā |
أَحْكَمَا ʔaḥkamā |
أَحْكَمْنَا ʔaḥkamnā |
أَحْكَمْتُمْ ʔaḥkamtum |
أَحْكَمُوا ʔaḥkamū | |||
f | أَحْكَمْتِ ʔaḥkamti |
أَحْكَمَتْ ʔaḥkamat |
أَحْكَمَتَا ʔaḥkamatā |
أَحْكَمْتُنَّ ʔaḥkamtunna |
أَحْكَمْنَ ʔaḥkamna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḥkimu |
tuḥkimu |
yuḥkimu |
تُحْكِمَانِ tuḥkimāni |
يُحْكِمَانِ yuḥkimāni |
nuḥkimu |
tuḥkimūna |
yuḥkimūna | |||
f | tuḥkimīna |
tuḥkimu |
تُحْكِمَانِ tuḥkimāni |
tuḥkimna |
yuḥkimna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḥkima |
tuḥkima |
yuḥkima |
تُحْكِمَا tuḥkimā |
يُحْكِمَا yuḥkimā |
nuḥkima |
tuḥkimū |
yuḥkimū | |||
f | tuḥkimī |
tuḥkima |
تُحْكِمَا tuḥkimā |
tuḥkimna |
yuḥkimna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḥkim |
tuḥkim |
yuḥkim |
تُحْكِمَا tuḥkimā |
يُحْكِمَا yuḥkimā |
nuḥkim |
tuḥkimū |
yuḥkimū | |||
f | tuḥkimī |
tuḥkim |
تُحْكِمَا tuḥkimā |
tuḥkimna |
yuḥkimna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ʔaḥkim |
أَحْكِمَا ʔaḥkimā |
أَحْكِمُوا ʔaḥkimū |
||||||||
f | أَحْكِمِي ʔaḥkimī |
أَحْكِمْنَ ʔaḥkimna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أُحْكِمْتُ ʔuḥkimtu |
أُحْكِمْتَ ʔuḥkimta |
ʔuḥkima |
أُحْكِمْتُمَا ʔuḥkimtumā |
أُحْكِمَا ʔuḥkimā |
أُحْكِمْنَا ʔuḥkimnā |
أُحْكِمْتُمْ ʔuḥkimtum |
أُحْكِمُوا ʔuḥkimū | |||
f | أُحْكِمْتِ ʔuḥkimti |
أُحْكِمَتْ ʔuḥkimat |
أُحْكِمَتَا ʔuḥkimatā |
أُحْكِمْتُنَّ ʔuḥkimtunna |
أُحْكِمْنَ ʔuḥkimna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḥkamu |
tuḥkamu |
yuḥkamu |
تُحْكَمَانِ tuḥkamāni |
يُحْكَمَانِ yuḥkamāni |
nuḥkamu |
tuḥkamūna |
yuḥkamūna | |||
f | tuḥkamīna |
tuḥkamu |
تُحْكَمَانِ tuḥkamāni |
tuḥkamna |
yuḥkamna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḥkama |
tuḥkama |
yuḥkama |
تُحْكَمَا tuḥkamā |
يُحْكَمَا yuḥkamā |
nuḥkama |
tuḥkamū |
yuḥkamū | |||
f | tuḥkamī |
tuḥkama |
تُحْكَمَا tuḥkamā |
tuḥkamna |
yuḥkamna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḥkam |
tuḥkam |
yuḥkam |
تُحْكَمَا tuḥkamā |
يُحْكَمَا yuḥkamā |
nuḥkam |
tuḥkamū |
yuḥkamū | |||
f | tuḥkamī |
tuḥkam |
تُحْكَمَا tuḥkamā |
tuḥkamna |
yuḥkamna |
Verb
أَحْكُمُ • (ʔaḥkumu) (form I)
- first-person singular non-past active indicative of حَكَمَ (ḥakama)
Verb
أَحْكُمَ • (ʔaḥkuma) (form I)
- first-person singular non-past active subjunctive of حَكَمَ (ḥakama)
Verb
أُحْكَمُ • (ʔuḥkamu) (form I)
- first-person singular non-past passive indicative of حَكَمَ (ḥakama)
Verb
أُحْكَمَ • (ʔuḥkama) (form I)
- first-person singular non-past passive subjunctive of حَكَمَ (ḥakama)
Verb
أُحَكِّمُ • (ʔuḥakkimu) (form II)
- first-person singular non-past active indicative of حَكَّمَ (ḥakkama)
Verb
أُحَكِّمَ • (ʔuḥakkima) (form II)
- first-person singular non-past active subjunctive of حَكَّمَ (ḥakkama)
Verb
أُحَكِّمْ • (ʔuḥakkim) (form II)
- first-person singular non-past active jussive of حَكَّمَ (ḥakkama)
Verb
أُحَكَّمُ • (ʔuḥakkamu) (form II)
- first-person singular non-past passive indicative of حَكَّمَ (ḥakkama)
Verb
أُحَكَّمَ • (ʔuḥakkama) (form II)
- first-person singular non-past passive subjunctive of حَكَّمَ (ḥakkama)
Verb
أُحَكَّمْ • (ʔuḥakkam) (form II)
- first-person singular non-past passive jussive of حَكَّمَ (ḥakkama)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.