دمیده
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Persian دمیده (damide, “sprouted; blown”), past participle of دمیدن (damidan, “to breathe, blow, sprout”).
Adjective
دمیده • (demide)
- blown away, dispersed by gusts of wind
- sprouted, germinated, grown from seed
Descendants
- Turkish: demide
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “demide”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1144
- Devellioğlu, Ferit (1962) “demide”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 206
- Kélékian, Diran (1911) “دمیده”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 581
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Germinans”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 649
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دمیده”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 2144
- Redhouse, James W. (1890) “دمیده”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 915
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.