ودى

Arabic

Root
و د ي (w-d-y)

Verb

وَدَّى • (waddā) II, non-past يُوَدِّي‎ (yuwaddī)

to take (something or someone somewhere); to bring (something or someone to a location)

Conjugation

Conjugation of

وَدَّى

(form-II final-weak)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَوْدِيَة tawdiya
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُوَدٍّ muwaddin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُوَدًّى muwaddan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَدَّيْتُ waddaytu	وَدَّيْتَ waddayta	وَدَّى waddā	وَدَّيْتُمَا waddaytumā	وَدَّيَا waddayā	وَدَّيْنَا waddaynā	وَدَّيْتُمْ waddaytum	وَدَّوْا waddaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وَدَّيْتُ waddaytu	وَدَّيْتِ waddayti	وَدَّتْ waddat	وَدَّيْتُمَا waddaytumā	وَدَّتَا waddatā	وَدَّيْنَا waddaynā	وَدَّيْتُنَّ waddaytunna	وَدَّيْنَ waddayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُوَدِّي ʔuwaddī	تُوَدِّي tuwaddī	يُوَدِّي yuwaddī	تُوَدِّيَانِ tuwaddiyāni	يُوَدِّيَانِ yuwaddiyāni	نُوَدِّي nuwaddī	تُوَدُّونَ tuwaddūna	يُوَدُّونَ yuwaddūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُوَدِّي ʔuwaddī	تُوَدِّينَ tuwaddīna	تُوَدِّي tuwaddī	تُوَدِّيَانِ tuwaddiyāni	تُوَدِّيَانِ tuwaddiyāni	نُوَدِّي nuwaddī	تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَدِّيَ ʔuwaddiya	تُوَدِّيَ tuwaddiya	يُوَدِّيَ yuwaddiya	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	يُوَدِّيَا yuwaddiyā	نُوَدِّيَ nuwaddiya	تُوَدُّوا tuwaddū	يُوَدُّوا yuwaddū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُوَدِّيَ ʔuwaddiya	تُوَدِّي tuwaddī	تُوَدِّيَ tuwaddiya	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	نُوَدِّيَ nuwaddiya	تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَدِّ ʔuwaddi	تُوَدِّ tuwaddi	يُوَدِّ yuwaddi	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	يُوَدِّيَا yuwaddiyā	نُوَدِّ nuwaddi	تُوَدُّوا tuwaddū	يُوَدُّوا yuwaddū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُوَدِّ ʔuwaddi	تُوَدِّي tuwaddī	تُوَدِّ tuwaddi	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	تُوَدِّيَا tuwaddiyā	نُوَدِّ nuwaddi	تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
imperative الْأَمْر	m		وَدِّ waddi		وَدِّيَا waddiyā			وَدُّوا waddū
imperative الْأَمْر	f		وَدِّي waddī		وَدِّيَا waddiyā			وَدِّينَ waddīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُدِّيتُ wuddītu	وُدِّيتَ wuddīta	وُدِّيَ wuddiya	وُدِّيتُمَا wuddītumā	وُدِّيَا wuddiyā	وُدِّينَا wuddīnā	وُدِّيتُمْ wuddītum	وُدُّوا wuddū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وُدِّيتُ wuddītu	وُدِّيتِ wuddīti	وُدِّيَتْ wuddiyat	وُدِّيتُمَا wuddītumā	وُدِّيَتَا wuddiyatā	وُدِّينَا wuddīnā	وُدِّيتُنَّ wuddītunna	وُدِّينَ wuddīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّى tuwaddā	يُوَدَّى yuwaddā	تُوَدَّيَانِ tuwaddayāni	يُوَدَّيَانِ yuwaddayāni	نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّوْنَ tuwaddawna	يُوَدَّوْنَ yuwaddawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	تُوَدَّى tuwaddā	تُوَدَّيَانِ tuwaddayāni	تُوَدَّيَانِ tuwaddayāni	نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّى tuwaddā	يُوَدَّى yuwaddā	تُوَدَّيَا tuwaddayā	يُوَدَّيَا yuwaddayā	نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّوْا tuwaddaw	يُوَدَّوْا yuwaddaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّيْ tuwadday	تُوَدَّى tuwaddā	تُوَدَّيَا tuwaddayā	تُوَدَّيَا tuwaddayā	نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَدَّ ʔuwadda	تُوَدَّ tuwadda	يُوَدَّ yuwadda	تُوَدَّيَا tuwaddayā	يُوَدَّيَا yuwaddayā	نُوَدَّ nuwadda	تُوَدَّوْا tuwaddaw	يُوَدَّوْا yuwaddaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُوَدَّ ʔuwadda	تُوَدَّيْ tuwadday	تُوَدَّ tuwadda	تُوَدَّيَا tuwaddayā	تُوَدَّيَا tuwaddayā	نُوَدَّ nuwadda	تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna

Verb

وَدَى • (wadā) I, non-past يَدِي‎ (yadī)

to let come up, to bring near
to protrude, to whip out for discharge [+accusative = the penis]
to give bloodwite (دِيَة (diya)) to

Conjugation

Conjugation of

وَدَى

(form-I assimilated+final-weak, verbal noun وَدْي)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					وَدْي wady
active participle اِسْم الْفَاعِل					وَادٍ wādin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَوْدِيّ mawdiyy
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَدَيْتُ wadaytu	وَدَيْتَ wadayta	وَدَى wadā	وَدَيْتُمَا wadaytumā	وَدَيَا wadayā	وَدَيْنَا wadaynā	وَدَيْتُمْ wadaytum	وَدَوْا wadaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وَدَيْتُ wadaytu	وَدَيْتِ wadayti	وَدَتْ wadat	وَدَيْتُمَا wadaytumā	وَدَتَا wadatā	وَدَيْنَا wadaynā	وَدَيْتُنَّ wadaytunna	وَدَيْنَ wadayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدِي ʔadī	تَدِي tadī	يَدِي yadī	تَدِيَانِ tadiyāni	يَدِيَانِ yadiyāni	نَدِي nadī	تَدُونَ tadūna	يَدُونَ yadūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَدِي ʔadī	تَدِينَ tadīna	تَدِي tadī	تَدِيَانِ tadiyāni	تَدِيَانِ tadiyāni	نَدِي nadī	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِيَ ʔadiya	تَدِيَ tadiya	يَدِيَ yadiya	تَدِيَا tadiyā	يَدِيَا yadiyā	نَدِيَ nadiya	تَدُوا tadū	يَدُوا yadū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِيَ ʔadiya	تَدِي tadī	تَدِيَ tadiya	تَدِيَا tadiyā	تَدِيَا tadiyā	نَدِيَ nadiya	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِ ʔadi	تَدِ tadi	يَدِ yadi	تَدِيَا tadiyā	يَدِيَا yadiyā	نَدِ nadi	تَدُوا tadū	يَدُوا yadū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِ ʔadi	تَدِي tadī	تَدِ tadi	تَدِيَا tadiyā	تَدِيَا tadiyā	نَدِ nadi	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
imperative الْأَمْر	m		دِ di		دِيَا diyā			دُوا dū
imperative الْأَمْر	f		دِي dī		دِيَا diyā			دِينَ dīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُدِيتُ wudītu	وُدِيتَ wudīta	وُدِيَ wudiya	وُدِيتُمَا wudītumā	وُدِيَا wudiyā	وُدِينَا wudīnā	وُدِيتُمْ wudītum	وُدُوا wudū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	وُدِيتُ wudītu	وُدِيتِ wudīti	وُدِيَتْ wudiyat	وُدِيتُمَا wudītumā	وُدِيَتَا wudiyatā	وُدِينَا wudīnā	وُدِيتُنَّ wudītunna	وُدِينَ wudīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُودَى ʔūdā	تُودَى tūdā	يُودَى yūdā	تُودَيَانِ tūdayāni	يُودَيَانِ yūdayāni	نُودَى nūdā	تُودَوْنَ tūdawna	يُودَوْنَ yūdawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُودَى ʔūdā	تُودَيْنَ tūdayna	تُودَى tūdā	تُودَيَانِ tūdayāni	تُودَيَانِ tūdayāni	نُودَى nūdā	تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُودَى ʔūdā	تُودَى tūdā	يُودَى yūdā	تُودَيَا tūdayā	يُودَيَا yūdayā	نُودَى nūdā	تُودَوْا tūdaw	يُودَوْا yūdaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُودَى ʔūdā	تُودَيْ tūday	تُودَى tūdā	تُودَيَا tūdayā	تُودَيَا tūdayā	نُودَى nūdā	تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُودَ ʔūda	تُودَ tūda	يُودَ yūda	تُودَيَا tūdayā	يُودَيَا yūdayā	نُودَ nūda	تُودَوْا tūdaw	يُودَوْا yūdaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُودَ ʔūda	تُودَيْ tūday	تُودَ tūda	تُودَيَا tūdayā	تُودَيَا tūdayā	نُودَ nūda	تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna

Gulf Arabic

Etymology

From Arabic وَدَّىٰ (waddā).

Pronunciation

IPA^(key): /wəd.də/

Verb

ودى • (wadda) II (non-past يودي (ywaddi, ywiddi))

(ditransitive, also figuratively) to take something or someone somewhere, to bring or deliver a person or thing to a location.
الاستاذ ودى طلبته رحلة
il-istāḏ wadda ṭalabta riḥla
the teacher took his students (on) a trip

Derived terms

يودي (ywaddi, ywiddi, “ok, acceptable, suitable, terrific”)

Hijazi Arabic

Root
و د ي
1 term

Etymology

From Arabic وَدَّى (waddā).

Pronunciation

IPA^(key): /wad.da/

Verb

وَدَّى • (wadda) II (non-past يِوَدِّي (yiwaddi))

to carry off, to send to, to bring to, to take to

Conjugation

Conjugation of ودى (wadda)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	وديت (waddēt)	وديت (waddēt)	ودى (wadda)	ودينا (waddēna)	وديتوا (waddētu)	ودا (waddu)
past	f	وديت (waddēt)	وديتي (waddēti)	ودت (waddat)	ودينا (waddēna)	وديتوا (waddētu)	ودا (waddu)
non-past	m	أودي (ʔawaddi)	تودي (tiwaddi)	يودي (yiwaddi)	نودي (niwaddi)	تودوا (tiwaddu)	يودوا (yiwaddu)
non-past	f	أودي (ʔawaddi)	تودي (tiwaddi)	تودي (tiwaddi)	نودي (niwaddi)	تودوا (tiwaddu)	يودوا (yiwaddu)
imperative	m		ودي (waddi)			ودوا (waddu)
imperative	f		ودي (waddi)			ودوا (waddu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.