โป้ง

Thai

Pronunciation
Orthographic/Phonemicโป้ง
o p ˆ ŋ
RomanizationPaiboonbpôong
Royal Institutepong
(standard) IPA(key)/poːŋ˥˩/(R)

Adjective

โป้ง • (bpôong)

  1. (only found in combination, of a talk or speech) loose; indiscreet.
  2. (only found in combination) large; big.
Derived terms
  • นิ้วโป้ง (níu-bpôong)
  • ปากโป้ง
  • โป้งเป้ง
  • โป้งโย้ง
  • โป้งโล้ง
  • แม่โป้ง
  • หัวแม่โป้ง

Etymology 2

Onomatopoeic

Noun

โป้ง • (bpôong)

  1. sound of a gunshot: bam, bang, blam, etc.
Derived terms
  • ไข้โป้ง

Etymology 3

Clipping of นิ้วโป้ง (níu-bpôong), from นิ้ว (níu, “finger”) + โป้ง (bpôong, “large”).

Noun

โป้ง • (bpôong)

  1. (anatomy) thumb.
Derived terms
  • แปะโป้ง

Interjection

โป้ง • (bpôong)

  1. (childish) used to express mild anger, displeasure, or disapproval at someone, accompanied by a display of a thumbs-up.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.