ဇကု

Mon

Pronunciation
  • (Myanmar) IPA(key): /hə.kaoʔ/
  • (Thailand) IPA(key): /cɛ̤ʔ.kaoʔ/

Noun

ဇကု (jaku)[1][2][3][4]

  1. person; self.
  2. body.
  3. polite term of address and reference-in-address between persons of equal status and some acquaintances, and to persons of lower age-status.

Synonyms

Classifier

ဇကု (jaku)[3][4]

  1. used with human beings.

References
  1. อนุสรณ์ สถานนท์, ร้อยตรี [Anusorn Sathanon, Sub-Lt.] (1984) พจนานุกรม มอญ-ไทย [Mon-Thai Dictionary]; Thai translation of Halliday, R. (1922) A Mon-English Dictionary, Bangkok: Siam Society (2nd ed.: Rangoon: Mon Cultural Section, Ministry of Union Culture, Govt. of the Union of Burma, 1955).
  2. จำปี ซื่อสัตย์ [Champi Suesat] (2007[2008]) พจนานุกรมไทย-มอญ สำเนียงมอญลพบุรี [Thai-Mon (Lopburi Dialect) Dictionary] (in Thai), ปทุมธานี [Pathum Thani]: วัดจันทน์กะพ้อ [Chan Kapho Temple]
  3. Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon‎, London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.
  4. พวน รามัญวงศ์ [Phuan Ramanyawong] (2005) พจนานุกรมมอญ-ไทย ฉบับมอญสยาม [Mon-Thai (Siamese) Dictionary], กรุงเทพฯ [Bangkok]: มติชน [Matichon], →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.