ἀνασκευασάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nas.keu̯.a.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.nas.ke.waˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.nas.ce.βaˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.nas.ce.vaˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.nas.ce.vaˈsa.me.nos/

Participle

ἀνασκευᾰσάμενος • (anaskeuasámenos) m (feminine ἀνασκευᾰσᾰμένη, neuter ἀνασκευᾰσάμενον); first/second declension

aorist middle participle of ἀνασκευάζω (anaskeuázō)

Declension

First and second declension of ἀνασκευᾰσᾰ́μενος; ἀνασκευᾰσᾰμένη; ἀνασκευᾰσᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀνασκευᾰσᾰ́μενος anaskeuasámenos	ἀνασκευᾰσᾰμένη anaskeuasaménē	ἀνασκευᾰσᾰ́μενον anaskeuasámenon	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰμένᾱ anaskeuasaménā	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰ́μενοι anaskeuasámenoi	ἀνασκευᾰσᾰ́μεναι anaskeuasámenai	ἀνασκευᾰσᾰ́μενᾰ anaskeuasámena
Genitive	ἀνασκευᾰσᾰμένου anaskeuasaménou	ἀνασκευᾰσᾰμένης anaskeuasaménēs	ἀνασκευᾰσᾰμένου anaskeuasaménou	ἀνασκευᾰσᾰμένοιν anaskeuasaménoin	ἀνασκευᾰσᾰμέναιν anaskeuasaménain	ἀνασκευᾰσᾰμένοιν anaskeuasaménoin	ἀνασκευᾰσᾰμένων anaskeuasaménōn	ἀνασκευᾰσᾰμένων anaskeuasaménōn	ἀνασκευᾰσᾰμένων anaskeuasaménōn
Dative	ἀνασκευᾰσᾰμένῳ anaskeuasaménōi	ἀνασκευᾰσᾰμένῃ anaskeuasaménēi	ἀνασκευᾰσᾰμένῳ anaskeuasaménōi	ἀνασκευᾰσᾰμένοιν anaskeuasaménoin	ἀνασκευᾰσᾰμέναιν anaskeuasaménain	ἀνασκευᾰσᾰμένοιν anaskeuasaménoin	ἀνασκευᾰσᾰμένοις anaskeuasaménois	ἀνασκευᾰσᾰμέναις anaskeuasaménais	ἀνασκευᾰσᾰμένοις anaskeuasaménois
Accusative	ἀνασκευᾰσᾰ́μενον anaskeuasámenon	ἀνασκευᾰσᾰμένην anaskeuasaménēn	ἀνασκευᾰσᾰ́μενον anaskeuasámenon	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰμένᾱ anaskeuasaménā	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰμένους anaskeuasaménous	ἀνασκευᾰσᾰμένᾱς anaskeuasaménās	ἀνασκευᾰσᾰ́μενᾰ anaskeuasámena
Vocative	ἀνασκευᾰσᾰ́μενε anaskeuasámene	ἀνασκευᾰσᾰμένη anaskeuasaménē	ἀνασκευᾰσᾰ́μενον anaskeuasámenon	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰμένᾱ anaskeuasaménā	ἀνασκευᾰσᾰμένω anaskeuasaménō	ἀνασκευᾰσᾰ́μενοι anaskeuasámenoi	ἀνασκευᾰσᾰ́μεναι anaskeuasámenai	ἀνασκευᾰσᾰ́μενᾰ anaskeuasámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀνασκευᾰσᾰμένως anaskeuasaménōs			ἀνασκευᾰσᾰμενώτερος anaskeuasamenṓteros			ἀνασκευᾰσᾰμενώτᾰτος anaskeuasamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.