ἀποστηθίζω

Ancient Greek

Etymology

From the phrase ᾰ̓πὸ στήθους (apò stḗthous, “by heart”) (ᾰ̓πό (“from”) the στῆθος (“breast”)) + -ῐ́ζω.

Pronunciation
 

Verb

ᾰ̓πoστηθῐ́ζω • (apostēthízō) (Koine, Byzantine)

  1. to know from memory, repeat by heart
    • Οὐ γάρ ἐστι ταὐτὸν ἐς πλῆθος ἀποστηθίζειν καὶ γράφειν ἐς κάλλος.
      Ou gár esti tautòn es plêthos apostēthízein kaì gráphein es kállos.
      It is not the same thing to repeat by heart a great quantity [of texts] and to be able to write with [rhetoric] quality.
      by Damascius (c.458-p.538) at lemma 'Σαλούστιος' at Suda dictionary.

Inflection
   Present: ἀποστηθῐ́ζω, ἀποστηθῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστηθῐ́ζω ἀποστηθῐ́ζεις ἀποστηθῐ́ζει ἀποστηθῐ́ζετον ἀποστηθῐ́ζετον ἀποστηθῐ́ζομεν ἀποστηθῐ́ζετε ἀποστηθῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀποστηθῐ́ζω ἀποστηθῐ́ζῃς ἀποστηθῐ́ζῃ ἀποστηθῐ́ζητον ἀποστηθῐ́ζητον ἀποστηθῐ́ζωμεν ἀποστηθῐ́ζητε ἀποστηθῐ́ζωσῐ(ν)
optative ἀποστηθῐ́ζοιμῐ ἀποστηθῐ́ζοις ἀποστηθῐ́ζοι ἀποστηθῐ́ζοιτον ἀποστηθῐζοίτην ἀποστηθῐ́ζοιμεν ἀποστηθῐ́ζοιτε ἀποστηθῐ́ζοιεν
imperative   ἀποστήθῐζε ἀποστηθῐζέτω ἀποστηθῐ́ζετον ἀποστηθῐζέτων   ἀποστηθῐ́ζετε ἀποστηθῐζόντων
middle/
passive		 indicative ἀποστηθῐ́ζομαι ἀποστηθῐ́ζῃ,
ἀποστηθῐ́ζει		 ἀποστηθῐ́ζεται ἀποστηθῐ́ζεσθον ἀποστηθῐ́ζεσθον ἀποστηθῐζόμεθᾰ ἀποστηθῐ́ζεσθε ἀποστηθῐ́ζονται
subjunctive ἀποστηθῐ́ζωμαι ἀποστηθῐ́ζῃ ἀποστηθῐ́ζηται ἀποστηθῐ́ζησθον ἀποστηθῐ́ζησθον ἀποστηθῐζώμεθᾰ ἀποστηθῐ́ζησθε ἀποστηθῐ́ζωνται
optative ἀποστηθῐζοίμην ἀποστηθῐ́ζοιο ἀποστηθῐ́ζοιτο ἀποστηθῐ́ζοισθον ἀποστηθῐζοίσθην ἀποστηθῐζοίμεθᾰ ἀποστηθῐ́ζοισθε ἀποστηθῐ́ζοιντο
imperative   ἀποστηθῐ́ζου ἀποστηθῐζέσθω ἀποστηθῐ́ζεσθον ἀποστηθῐζέσθων   ἀποστηθῐ́ζεσθε ἀποστηθῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποστηθῐ́ζειν ἀποστηθῐ́ζεσθαι
participle m ἀποστηθῐ́ζων ἀποστηθῐζόμενος
f ἀποστηθῐ́ζουσᾰ ἀποστηθῐζομένη
n ἀποστηθῐ́ζον ἀποστηθῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπεστήθῐζον, ἀπεστηθῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστήθῐζον ἀπεστήθῐζες ἀπεστήθῐζε(ν) ἀπεστηθῐ́ζετον ἀπεστηθῐζέτην ἀπεστηθῐ́ζομεν ἀπεστηθῐ́ζετε ἀπεστήθῐζον
middle/
passive		 indicative ἀπεστηθῐζόμην ἀπεστηθῐ́ζου ἀπεστηθῐ́ζετο ἀπεστηθῐ́ζεσθον ἀπεστηθῐζέσθην ἀπεστηθῐζόμεθᾰ ἀπεστηθῐ́ζεσθε ἀπεστηθῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποστηθῐέω, ἀποστηθῐέομαι, ἀποστηθῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστηθῐέω ἀποστηθῐέεις ἀποστηθῐέει ἀποστηθῐέετον ἀποστηθῐέετον ἀποστηθῐέομεν ἀποστηθῐέετε ἀποστηθῐέουσῐ(ν)
optative ἀποστηθῐέοιμῐ ἀποστηθῐέοις ἀποστηθῐέοι ἀποστηθῐέοιτον ἀποστηθῐεοίτην ἀποστηθῐέοιμεν ἀποστηθῐέοιτε ἀποστηθῐέοιεν
middle indicative ἀποστηθῐέομαι ἀποστηθῐέῃ,
ἀποστηθῐέει		 ἀποστηθῐέεται ἀποστηθῐέεσθον ἀποστηθῐέεσθον ἀποστηθῐεόμεθᾰ ἀποστηθῐέεσθε ἀποστηθῐέονται
optative ἀποστηθῐεοίμην ἀποστηθῐέοιο ἀποστηθῐέοιτο ἀποστηθῐέοισθον ἀποστηθῐεοίσθην ἀποστηθῐεοίμεθᾰ ἀποστηθῐέοισθε ἀποστηθῐέοιντο
passive indicative ἀποστηθῐσθήσομαι ἀποστηθῐσθήσῃ ἀποστηθῐσθήσεται ἀποστηθῐσθήσεσθον ἀποστηθῐσθήσεσθον ἀποστηθῐσθησόμεθᾰ ἀποστηθῐσθήσεσθε ἀποστηθῐσθήσονται
optative ἀποστηθῐσθησοίμην ἀποστηθῐσθήσοιο ἀποστηθῐσθήσοιτο ἀποστηθῐσθήσοισθον ἀποστηθῐσθησοίσθην ἀποστηθῐσθησοίμεθᾰ ἀποστηθῐσθήσοισθε ἀποστηθῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποστηθῐέειν ἀποστηθῐέεσθαι ἀποστηθῐσθήσεσθαι
participle m ἀποστηθῐέων ἀποστηθῐεόμενος ἀποστηθῐσθησόμενος
f ἀποστηθῐέουσᾰ ἀποστηθῐεομένη ἀποστηθῐσθησομένη
n ἀποστηθῐέον ἀποστηθῐεόμενον ἀποστηθῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποστηθῐῶ, ἀποστηθῐοῦμαι, ἀποστηθῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστηθῐῶ ἀποστηθῐεῖς ἀποστηθῐεῖ ἀποστηθῐεῖτον ἀποστηθῐεῖτον ἀποστηθῐοῦμεν ἀποστηθῐεῖτε ἀποστηθῐοῦσῐ(ν)
optative ἀποστηθῐοίην,
ἀποστηθῐοῖμῐ		 ἀποστηθῐοίης,
ἀποστηθῐοῖς		 ἀποστηθῐοίη,
ἀποστηθῐοῖ		 ἀποστηθῐοῖτον,
ἀποστηθῐοίητον		 ἀποστηθῐοίτην,
ἀποστηθῐοιήτην		 ἀποστηθῐοῖμεν,
ἀποστηθῐοίημεν		 ἀποστηθῐοῖτε,
ἀποστηθῐοίητε		 ἀποστηθῐοῖεν,
ἀποστηθῐοίησᾰν
middle indicative ἀποστηθῐοῦμαι ἀποστηθῐῇ ἀποστηθῐεῖται ἀποστηθῐεῖσθον ἀποστηθῐεῖσθον ἀποστηθῐούμεθᾰ ἀποστηθῐεῖσθε ἀποστηθῐοῦνται
optative ἀποστηθῐοίμην ἀποστηθῐοῖο ἀποστηθῐοῖτο ἀποστηθῐοῖσθον ἀποστηθῐοίσθην ἀποστηθῐοίμεθᾰ ἀποστηθῐοῖσθε ἀποστηθῐοῖντο
passive indicative ἀποστηθῐσθήσομαι ἀποστηθῐσθήσῃ ἀποστηθῐσθήσεται ἀποστηθῐσθήσεσθον ἀποστηθῐσθήσεσθον ἀποστηθῐσθησόμεθᾰ ἀποστηθῐσθήσεσθε ἀποστηθῐσθήσονται
optative ἀποστηθῐσθησοίμην ἀποστηθῐσθήσοιο ἀποστηθῐσθήσοιτο ἀποστηθῐσθήσοισθον ἀποστηθῐσθησοίσθην ἀποστηθῐσθησοίμεθᾰ ἀποστηθῐσθήσοισθε ἀποστηθῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποστηθῐεῖν ἀποστηθῐεῖσθαι ἀποστηθῐσθήσεσθαι
participle m ἀποστηθῐῶν ἀποστηθῐούμενος ἀποστηθῐσθησόμενος
f ἀποστηθῐοῦσᾰ ἀποστηθῐουμένη ἀποστηθῐσθησομένη
n ἀποστηθῐοῦν ἀποστηθῐούμενον ἀποστηθῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπεστήθῐσᾰ, ἀπεστηθῐσᾰ́μην, ἀπεστηθῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστήθῐσᾰ ἀπεστήθῐσᾰς ἀπεστήθῐσε(ν) ἀπεστηθῐ́σᾰτον ἀπεστηθῐσᾰ́την ἀπεστηθῐ́σᾰμεν ἀπεστηθῐ́σᾰτε ἀπεστήθῐσᾰν
subjunctive ἀποστηθῐ́σω ἀποστηθῐ́σῃς ἀποστηθῐ́σῃ ἀποστηθῐ́σητον ἀποστηθῐ́σητον ἀποστηθῐ́σωμεν ἀποστηθῐ́σητε ἀποστηθῐ́σωσῐ(ν)
optative ἀποστηθῐ́σαιμῐ ἀποστηθῐ́σειᾰς,
ἀποστηθῐ́σαις		 ἀποστηθῐ́σειε(ν),
ἀποστηθῐ́σαι		 ἀποστηθῐ́σαιτον ἀποστηθῐσαίτην ἀποστηθῐ́σαιμεν ἀποστηθῐ́σαιτε ἀποστηθῐ́σειᾰν,
ἀποστηθῐ́σαιεν
imperative   ἀποστήθῐσον ἀποστηθῐσᾰ́τω ἀποστηθῐ́σᾰτον ἀποστηθῐσᾰ́των   ἀποστηθῐ́σᾰτε ἀποστηθῐσᾰ́ντων
middle indicative ἀπεστηθῐσᾰ́μην ἀπεστηθῐ́σω ἀπεστηθῐ́σᾰτο ἀπεστηθῐ́σᾰσθον ἀπεστηθῐσᾰ́σθην ἀπεστηθῐσᾰ́μεθᾰ ἀπεστηθῐ́σᾰσθε ἀπεστηθῐ́σᾰντο
subjunctive ἀποστηθῐ́σωμαι ἀποστηθῐ́σῃ ἀποστηθῐ́σηται ἀποστηθῐ́σησθον ἀποστηθῐ́σησθον ἀποστηθῐσώμεθᾰ ἀποστηθῐ́σησθε ἀποστηθῐ́σωνται
optative ἀποστηθῐσαίμην ἀποστηθῐ́σαιο ἀποστηθῐ́σαιτο ἀποστηθῐ́σαισθον ἀποστηθῐσαίσθην ἀποστηθῐσαίμεθᾰ ἀποστηθῐ́σαισθε ἀποστηθῐ́σαιντο
imperative   ἀποστήθῐσαι ἀποστηθῐσᾰ́σθω ἀποστηθῐ́σᾰσθον ἀποστηθῐσᾰ́σθων   ἀποστηθῐ́σᾰσθε ἀποστηθῐσᾰ́σθων
passive indicative ἀπεστηθῐ́σθην ἀπεστηθῐ́σθης ἀπεστηθῐ́σθη ἀπεστηθῐ́σθητον ἀπεστηθῐσθήτην ἀπεστηθῐ́σθημεν ἀπεστηθῐ́σθητε ἀπεστηθῐ́σθησᾰν
subjunctive ἀποστηθῐσθῶ ἀποστηθῐσθῇς ἀποστηθῐσθῇ ἀποστηθῐσθῆτον ἀποστηθῐσθῆτον ἀποστηθῐσθῶμεν ἀποστηθῐσθῆτε ἀποστηθῐσθῶσῐ(ν)
optative ἀποστηθῐσθείην ἀποστηθῐσθείης ἀποστηθῐσθείη ἀποστηθῐσθεῖτον,
ἀποστηθῐσθείητον		 ἀποστηθῐσθείτην,
ἀποστηθῐσθειήτην		 ἀποστηθῐσθεῖμεν,
ἀποστηθῐσθείημεν		 ἀποστηθῐσθεῖτε,
ἀποστηθῐσθείητε		 ἀποστηθῐσθεῖεν,
ἀποστηθῐσθείησᾰν
imperative   ἀποστηθῐ́σθητῐ ἀποστηθῐσθήτω ἀποστηθῐ́σθητον ἀποστηθῐσθήτων   ἀποστηθῐ́σθητε ἀποστηθῐσθέντων
active middle passive
infinitive ἀποστηθῐ́σαι ἀποστηθῐ́σᾰσθαι ἀποστηθῐσθῆναι
participle m ἀποστηθῐ́σᾱς ἀποστηθῐσᾰ́μενος ἀποστηθῐσθείς
f ἀποστηθῐ́σᾱσᾰ ἀποστηθῐσᾰμένη ἀποστηθῐσθεῖσᾰ
n ἀποστηθῐ́σᾰν ἀποστηθῐσᾰ́μενον ἀποστηθῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπεστήθῐκᾰ, ἀπεστήθῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστήθῐκᾰ ἀπεστήθῐκᾰς ἀπεστήθῐκε(ν) ἀπεστηθῐ́κᾰτον ἀπεστηθῐ́κᾰτον ἀπεστηθῐ́κᾰμεν ἀπεστηθῐ́κᾰτε ἀπεστηθῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀπεστηθῐ́κω ἀπεστηθῐ́κῃς ἀπεστηθῐ́κῃ ἀπεστηθῐ́κητον ἀπεστηθῐ́κητον ἀπεστηθῐ́κωμεν ἀπεστηθῐ́κητε ἀπεστηθῐ́κωσῐ(ν)
optative ἀπεστηθῐ́κοιμῐ,
ἀπεστηθῐκοίην		 ἀπεστηθῐ́κοις,
ἀπεστηθῐκοίης		 ἀπεστηθῐ́κοι,
ἀπεστηθῐκοίη		 ἀπεστηθῐ́κοιτον ἀπεστηθῐκοίτην ἀπεστηθῐ́κοιμεν ἀπεστηθῐ́κοιτε ἀπεστηθῐ́κοιεν
imperative   ἀπεστήθῐκε ἀπεστηθῐκέτω ἀπεστηθῐ́κετον ἀπεστηθῐκέτων   ἀπεστηθῐ́κετε ἀπεστηθῐκόντων
middle/
passive		 indicative ἀπεστήθῐσμαι ἀπεστήθῐσαι ἀπεστήθῐσται ἀπεστήθῐσθον ἀπεστήθῐσθον ἀπεστηθῐ́σμεθᾰ ἀπεστήθῐσθε ἀπεστηθῐ́δᾰται
subjunctive ἀπεστηθῐσμένος ὦ ἀπεστηθῐσμένος ᾖς ἀπεστηθῐσμένος ᾖ ἀπεστηθῐσμένω ἦτον ἀπεστηθῐσμένω ἦτον ἀπεστηθῐσμένοι ὦμεν ἀπεστηθῐσμένοι ἦτε ἀπεστηθῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπεστηθῐσμένος εἴην ἀπεστηθῐσμένος εἴης ἀπεστηθῐσμένος εἴη ἀπεστηθῐσμένω εἴητον/εἶτον ἀπεστηθῐσμένω εἰήτην/εἴτην ἀπεστηθῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἀπεστηθῐσμένοι εἴητε/εἶτε ἀπεστηθῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀπεστήθῐσο ἀπεστηθῐ́σθω ἀπεστήθῐσθον ἀπεστηθῐ́σθων   ἀπεστήθῐσθε ἀπεστηθῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀπεστηθῐκέναι ἀπεστηθῐ́σθαι
participle m ἀπεστηθῐκώς ἀπεστηθῐσμένος
f ἀπεστηθῐκυῖᾰ ἀπεστηθῐσμένη
n ἀπεστηθῐκός ἀπεστηθῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀπεστηθῐ́κειν, ἀπεστηθῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστηθῐ́κειν,
ἀπεστηθῐ́κη		 ἀπεστηθῐ́κεις,
ἀπεστηθῐ́κης		 ἀπεστηθῐ́κει(ν) ἀπεστηθῐ́κετον ἀπεστηθῐκέτην ἀπεστηθῐ́κεμεν ἀπεστηθῐ́κετε ἀπεστηθῐ́κεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἀπεστηθῐ́σμην ἀπεστήθῐσο ἀπεστήθῐστο ἀπεστήθῐσθον ἀπεστηθῐ́σθην ἀπεστηθῐ́σμεθᾰ ἀπεστήθῐσθε ἀπεστηθῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

Koine verbs:

  • ἐνστηθίζω (enstēthízō)

ancient verbs:

  • ἐκμᾰνθᾰ́νω (ekmanthánō) (sense: learn by heart)
  • ἐξεπῐ́στᾰμαι (exepístamai) (sense: know by heart)
  • ᾰ̓ποστομᾰτῐ́ζω (apostomatízō) (sense: repeat by heart)

Descendants
  • → Greek: αποστηθίζω (apostithízo) (learned)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.