ἡσυχάζω

Ancient Greek

Etymology

ἥσυχος (hḗsukhos, “quiet”) +‎ -ᾰ́ζω (-ázō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.sy.kʰáz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.syˈkʰa.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.syˈxa.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.syˈxa.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.siˈxa.zo/

Verb

ἡσῠχᾰ́ζω • (hēsukházō)

to be still or quiet, be at rest

Conjugation

Present: ἡσῠχᾰ́ζω, ἡσῠχᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠχᾰ́ζω	ἡσῠχᾰ́ζεις	ἡσῠχᾰ́ζει	ἡσῠχᾰ́ζετον	ἡσῠχᾰ́ζετον	ἡσῠχᾰ́ζομεν	ἡσῠχᾰ́ζετε	ἡσῠχᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἡσῠχᾰ́ζω	ἡσῠχᾰ́ζῃς	ἡσῠχᾰ́ζῃ	ἡσῠχᾰ́ζητον	ἡσῠχᾰ́ζητον	ἡσῠχᾰ́ζωμεν	ἡσῠχᾰ́ζητε	ἡσῠχᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἡσῠχᾰ́ζοιμῐ	ἡσῠχᾰ́ζοις	ἡσῠχᾰ́ζοι	ἡσῠχᾰ́ζοιτον	ἡσῠχᾰζοίτην	ἡσῠχᾰ́ζοιμεν	ἡσῠχᾰ́ζοιτε	ἡσῠχᾰ́ζοιεν
	imperative		ἡσῠ́χᾰζε	ἡσῠχᾰζέτω	ἡσῠχᾰ́ζετον	ἡσῠχᾰζέτων		ἡσῠχᾰ́ζετε	ἡσῠχᾰζόντων
middle	indicative	ἡσῠχᾰ́ζομαι	ἡσῠχᾰ́ζῃ, ἡσῠχᾰ́ζει	ἡσῠχᾰ́ζεται	ἡσῠχᾰ́ζεσθον	ἡσῠχᾰ́ζεσθον	ἡσῠχᾰζόμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́ζεσθε	ἡσῠχᾰ́ζονται
	subjunctive	ἡσῠχᾰ́ζωμαι	ἡσῠχᾰ́ζῃ	ἡσῠχᾰ́ζηται	ἡσῠχᾰ́ζησθον	ἡσῠχᾰ́ζησθον	ἡσῠχᾰζώμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́ζησθε	ἡσῠχᾰ́ζωνται
	optative	ἡσῠχᾰζοίμην	ἡσῠχᾰ́ζοιο	ἡσῠχᾰ́ζοιτο	ἡσῠχᾰ́ζοισθον	ἡσῠχᾰζοίσθην	ἡσῠχᾰζοίμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́ζοισθε	ἡσῠχᾰ́ζοιντο
	imperative		ἡσῠχᾰ́ζου	ἡσῠχᾰζέσθω	ἡσῠχᾰ́ζεσθον	ἡσῠχᾰζέσθων		ἡσῠχᾰ́ζεσθε	ἡσῠχᾰζέσθων
		active
infinitive		ἡσῠχᾰ́ζειν				ἡσῠχᾰ́ζεσθαι
participle	m	ἡσῠχᾰ́ζων				ἡσῠχᾰζόμενος
	f	ἡσῠχᾰ́ζουσᾰ				ἡσῠχᾰζομένη
	n	ἡσῠχᾰ́ζον				ἡσῠχᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἡσῠ́χᾰζον, ἡσῠχᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠ́χᾰζον	ἡσῠ́χᾰζες	ἡσῠ́χᾰζε(ν)	ἡσῠχᾰ́ζετον	ἡσῠχᾰζέτην	ἡσῠχᾰ́ζομεν	ἡσῠχᾰ́ζετε	ἡσῠ́χᾰζον
middle	indicative	ἡσῠχᾰζόμην	ἡσῠχᾰ́ζου	ἡσῠχᾰ́ζετο	ἡσῠχᾰ́ζεσθον	ἡσῠχᾰζέσθην	ἡσῠχᾰζόμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́ζεσθε	ἡσῠχᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἡσῠχᾰ́σω, ἡσῠχᾰ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠχᾰ́σω	ἡσῠχᾰ́σεις	ἡσῠχᾰ́σει	ἡσῠχᾰ́σετον	ἡσῠχᾰ́σετον	ἡσῠχᾰ́σομεν	ἡσῠχᾰ́σετε	ἡσῠχᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	ἡσῠχᾰ́σοιμῐ	ἡσῠχᾰ́σοις	ἡσῠχᾰ́σοι	ἡσῠχᾰ́σοιτον	ἡσῠχᾰσοίτην	ἡσῠχᾰ́σοιμεν	ἡσῠχᾰ́σοιτε	ἡσῠχᾰ́σοιεν
middle	indicative	ἡσῠχᾰ́σομαι	ἡσῠχᾰ́σῃ, ἡσῠχᾰ́σει	ἡσῠχᾰ́σεται	ἡσῠχᾰ́σεσθον	ἡσῠχᾰ́σεσθον	ἡσῠχᾰσόμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́σεσθε	ἡσῠχᾰ́σονται
middle	optative	ἡσῠχᾰσοίμην	ἡσῠχᾰ́σοιο	ἡσῠχᾰ́σοιτο	ἡσῠχᾰ́σοισθον	ἡσῠχᾰσοίσθην	ἡσῠχᾰσοίμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́σοισθε	ἡσῠχᾰ́σοιντο
		active			middle
infinitive		ἡσῠχᾰ́σειν			ἡσῠχᾰ́σεσθαι
participle	m	ἡσῠχᾰ́σων			ἡσῠχᾰσόμενος
	f	ἡσῠχᾰ́σουσᾰ			ἡσῠχᾰσομένη
	n	ἡσῠχᾰ́σον			ἡσῠχᾰσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἡσῠ́χᾰσᾰ, ἡσῠχᾰσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠ́χᾰσᾰ	ἡσῠ́χᾰσᾰς	ἡσῠ́χᾰσε(ν)	ἡσῠχᾰ́σᾰτον	ἡσῠχᾰσᾰ́την	ἡσῠχᾰ́σᾰμεν	ἡσῠχᾰ́σᾰτε	ἡσῠ́χᾰσᾰν
	subjunctive	ἡσῠχᾰ́σω	ἡσῠχᾰ́σῃς	ἡσῠχᾰ́σῃ	ἡσῠχᾰ́σητον	ἡσῠχᾰ́σητον	ἡσῠχᾰ́σωμεν	ἡσῠχᾰ́σητε	ἡσῠχᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ἡσῠχᾰ́σαιμῐ	ἡσῠχᾰ́σειᾰς, ἡσῠχᾰ́σαις	ἡσῠχᾰ́σειε(ν), ἡσῠχᾰ́σαι	ἡσῠχᾰ́σαιτον	ἡσῠχᾰσαίτην	ἡσῠχᾰ́σαιμεν	ἡσῠχᾰ́σαιτε	ἡσῠχᾰ́σειᾰν, ἡσῠχᾰ́σαιεν
	imperative		ἡσῠ́χᾰσον	ἡσῠχᾰσᾰ́τω	ἡσῠχᾰ́σᾰτον	ἡσῠχᾰσᾰ́των		ἡσῠχᾰ́σᾰτε	ἡσῠχᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἡσῠχᾰσᾰ́μην	ἡσῠχᾰ́σω	ἡσῠχᾰ́σᾰτο	ἡσῠχᾰ́σᾰσθον	ἡσῠχᾰσᾰ́σθην	ἡσῠχᾰσᾰ́μεθᾰ	ἡσῠχᾰ́σᾰσθε	ἡσῠχᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ἡσῠχᾰ́σωμαι	ἡσῠχᾰ́σῃ	ἡσῠχᾰ́σηται	ἡσῠχᾰ́σησθον	ἡσῠχᾰ́σησθον	ἡσῠχᾰσώμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́σησθε	ἡσῠχᾰ́σωνται
	optative	ἡσῠχᾰσαίμην	ἡσῠχᾰ́σαιο	ἡσῠχᾰ́σαιτο	ἡσῠχᾰ́σαισθον	ἡσῠχᾰσαίσθην	ἡσῠχᾰσαίμεθᾰ	ἡσῠχᾰ́σαισθε	ἡσῠχᾰ́σαιντο
	imperative		ἡσῠ́χᾰσαι	ἡσῠχᾰσᾰ́σθω	ἡσῠχᾰ́σᾰσθον	ἡσῠχᾰσᾰ́σθων		ἡσῠχᾰ́σᾰσθε	ἡσῠχᾰσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἡσῠχᾰ́σαι			ἡσῠχᾰ́σᾰσθαι
participle	m	ἡσῠχᾰ́σᾱς			ἡσῠχᾰσᾰ́μενος
	f	ἡσῠχᾰ́σᾱσᾰ			ἡσῠχᾰσᾰμένη
	n	ἡσῠχᾰ́σᾰν			ἡσῠχᾰσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἡσῠ́χᾰκᾰ, ἡσῠ́χᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠ́χᾰκᾰ	ἡσῠ́χᾰκᾰς	ἡσῠ́χᾰκε(ν)	ἡσῠχᾰ́κᾰτον	ἡσῠχᾰ́κᾰτον	ἡσῠχᾰ́κᾰμεν	ἡσῠχᾰ́κᾰτε	ἡσῠχᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἡσῠχᾰ́κω	ἡσῠχᾰ́κῃς	ἡσῠχᾰ́κῃ	ἡσῠχᾰ́κητον	ἡσῠχᾰ́κητον	ἡσῠχᾰ́κωμεν	ἡσῠχᾰ́κητε	ἡσῠχᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἡσῠχᾰ́κοιμῐ, ἡσῠχᾰκοίην	ἡσῠχᾰ́κοις, ἡσῠχᾰκοίης	ἡσῠχᾰ́κοι, ἡσῠχᾰκοίη	ἡσῠχᾰ́κοιτον	ἡσῠχᾰκοίτην	ἡσῠχᾰ́κοιμεν	ἡσῠχᾰ́κοιτε	ἡσῠχᾰ́κοιεν
	imperative		ἡσῠ́χᾰκε	ἡσῠχᾰκέτω	ἡσῠχᾰ́κετον	ἡσῠχᾰκέτων		ἡσῠχᾰ́κετε	ἡσῠχᾰκόντων
middle	indicative	ἡσῠ́χᾰσμαι	ἡσῠ́χᾰσαι	ἡσῠ́χᾰσται	ἡσῠ́χᾰσθον	ἡσῠ́χᾰσθον	ἡσῠχᾰ́σμεθᾰ	ἡσῠ́χᾰσθε	ἡσῠχᾰ́δᾰται
	subjunctive	ἡσῠχᾰσμένος ὦ	ἡσῠχᾰσμένος ᾖς	ἡσῠχᾰσμένος ᾖ	ἡσῠχᾰσμένω ἦτον	ἡσῠχᾰσμένω ἦτον	ἡσῠχᾰσμένοι ὦμεν	ἡσῠχᾰσμένοι ἦτε	ἡσῠχᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἡσῠχᾰσμένος εἴην	ἡσῠχᾰσμένος εἴης	ἡσῠχᾰσμένος εἴη	ἡσῠχᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἡσῠχᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἡσῠχᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἡσῠχᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἡσῠχᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἡσῠ́χᾰσο	ἡσῠχᾰ́σθω	ἡσῠ́χᾰσθον	ἡσῠχᾰ́σθων		ἡσῠ́χᾰσθε	ἡσῠχᾰ́σθων
		active
infinitive		ἡσῠχᾰκέναι				ἡσῠχᾰ́σθαι
participle	m	ἡσῠχᾰκώς				ἡσῠχᾰσμένος
	f	ἡσῠχᾰκυῖᾰ				ἡσῠχᾰσμένη
	n	ἡσῠχᾰκός				ἡσῠχᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἡσῠχᾰ́κειν, ἡσῠχᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἡσῠχᾰ́κειν, ἡσῠχᾰ́κη	ἡσῠχᾰ́κεις, ἡσῠχᾰ́κης	ἡσῠχᾰ́κει(ν)	ἡσῠχᾰ́κετον	ἡσῠχᾰκέτην	ἡσῠχᾰ́κεμεν	ἡσῠχᾰ́κετε	ἡσῠχᾰ́κεσᾰν
middle	indicative	ἡσῠχᾰ́σμην	ἡσῠ́χᾰσο	ἡσῠ́χᾰστο	ἡσῠ́χᾰσθον	ἡσῠχᾰ́σθην	ἡσῠχᾰ́σμεθᾰ	ἡσῠ́χᾰσθε	ἡσῠχᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.