ὑπέρτερος

Ancient Greek

Etymology

From ὑπέρ (hupér) +‎ -τερος (-teros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pér.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈper.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈper.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈper.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈper.te.ros/

Adjective

ὑπέρτερος • (hupérteros) m (feminine ὑπερτέρᾱ, neuter ὑπέρτερον); first/second declension

upper, outer
higher, nobler, more excellent
stronger, mightier
victorious or triumphant [+genitive = over]
further

Declension

First and second declension of ὑ̆πέρτερος; ὑ̆περτέρᾱ; ὑ̆πέρτερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὑ̆πέρτερος hupérteros	ὑ̆περτέρᾱ hupertérā	ὑ̆πέρτερον hupérteron	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆περτέρᾱ hupertérā	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆πέρτεροι hupérteroi	ὑ̆πέρτεραι hupérterai	ὑ̆πέρτερᾰ hupértera
Genitive	ὑ̆περτέρου hupertérou	ὑ̆περτέρᾱς hupertérās	ὑ̆περτέρου hupertérou	ὑ̆περτέροιν hupertéroin	ὑ̆περτέραιν hupertérain	ὑ̆περτέροιν hupertéroin	ὑ̆περτέρων hupertérōn	ὑ̆περτέρων hupertérōn	ὑ̆περτέρων hupertérōn
Dative	ὑ̆περτέρῳ hupertérōi	ὑ̆περτέρᾳ hupertérāi	ὑ̆περτέρῳ hupertérōi	ὑ̆περτέροιν hupertéroin	ὑ̆περτέραιν hupertérain	ὑ̆περτέροιν hupertéroin	ὑ̆περτέροις hupertérois	ὑ̆περτέραις hupertérais	ὑ̆περτέροις hupertérois
Accusative	ὑ̆πέρτερον hupérteron	ὑ̆περτέρᾱν hupertérān	ὑ̆πέρτερον hupérteron	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆περτέρᾱ hupertérā	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆περτέρους hupertérous	ὑ̆περτέρᾱς hupertérās	ὑ̆πέρτερᾰ hupértera
Vocative	ὑ̆πέρτερε hupértere	ὑ̆περτέρᾱ hupertérā	ὑ̆πέρτερον hupérteron	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆περτέρᾱ hupertérā	ὑ̆περτέρω hupertérō	ὑ̆πέρτεροι hupérteroi	ὑ̆πέρτεραι hupérterai	ὑ̆πέρτερᾰ hupértera
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὑ̆πέρτερον hupérteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.