吹口哨
Chinese
to blow; blast; puff to blow; blast; puff; boast; brag; end in failure |
whistle | ||
---|---|---|---|
trad. (吹口哨) | 吹 | 口哨 | |
simp. #(吹口哨) | 吹 | 口哨 |
Pronunciation
Synonyms
Dialectal synonyms of 吹口哨 (“to whistle”) [map]
Variety | Location | Words |
---|---|---|
Formal (Written Standard Chinese) | 吹口哨 | |
Mandarin | Taiwan | 吹口哨 |
Ürümqi | 打哨子 | |
Singapore | 吹口哨 | |
Cantonese | Hong Kong | 吹口哨 |
Taishan | 吹口雞 | |
Hakka | Yudu | 吹口哨 |
Jin | Xinzhou | 打哨子 |
Southern Min | Xiamen | 歕喙觱仔 |
Zhangzhou | 歕喙觱仔 | |
Taipei | 呼噓仔 | |
New Taipei (Sanxia) | 呼噓仔 | |
Kaohsiung | 呼噓仔 | |
Yilan | 呼噓仔 | |
Changhua (Lukang) | 呼噓噓仔 | |
Taichung | 呼噓噓仔, 呼噓仔 | |
Tainan | 呼噓仔, 呼觱仔 | |
Hsinchu | 呼噓仔 | |
Kinmen | 歕喙觱 | |
Penghu (Magong) | 呼噓噓 |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.